Hilarische roman over opnieuw beginnen
Geertrude Verweij (1971) is naast romanschrijfster ook tekstschrijver, boekhouder en redacteur. Ze schreef al jaren, maar haar debuutroman verscheen pas in 2009. Trammelant op het platteland is haar elfde en meest recente roman.
Al sinds haar jeugd is het Odette’s droom om in een boerderijtje op het platteland te wonen. Het liefst ook nog met aan flink scala aan dieren. De favoriete serie uit haar jeugd, Little house on the prairie, is hier grotendeels verantwoordelijk voor. Vanuit haar omgeving kan Odette in eerste instantie op weinig steun rekenen. Niemand lijkt te snappen waarom zij de stad wil verlaten. Toch besluit ze de stap te zetten en al gauw heeft ze een boerderijtje gevonden.
Alle vooroordelen over het platteland komen voorbij. Maar daar blijft het niet bij. Vooroordelen over stedelingen zijn er net zo goed. Dat beide kanten belicht worden zorgt voor balans en zal tevens zorgen voor een gevoel van herkenning bij lezers.
Odette heeft nog amper haar intrek genomen in haar nieuwe huis als haar ex belt en vertelt dat het hem beter lijkt als hun 10-jarige dochter weer bij haar gaat wonen. Het overvalt Odette, maar natuurlijk wil ze haar dochter graag bij zich hebben. Terwijl ze samen met haar dochter het leven op het platteland leert kennen, komt ook haar broer tijdelijk bij haar wonen. Dit levert een gezellige sfeer op en Verweij weet het allemaal zo te omschrijven dat je met elk van hen meeleeft en meevoelt. Dit komt vooral door alle uitvoerige beschrijvingen die geen enkele keer vervelen. De omgeving en het contact met buren, de vrolijke beestenboel, maar ook de familiebanden worden uitgebreid beschreven.
De overige personages die Verweij introduceert voelen meteen vertrouwd aan. Trammelant op het platteland kent maar weinig personages, maar elk van hen krijgt voldoende aandacht waardoor ze beslist niet op de achtergrond verdwijnen. Zo maakt de lezer kennis met de nogal bemoeizuchtige Dorien, die het wel allemaal goed lijkt te bedoelen. Verder is er nog de altijd vriendelijke Willem, die de lezer meteen in het hart sluit. Bovendien maken de dieren die een voor een een plek krijgen op de boerderij het plaatje compleet. Samen zorgen zij voor hilarische situaties, maar er is ook aandacht voor minder leuke zaken. Odette is namelijk nog steeds bezig orde op zaken te stellen als er al wordt ingebroken. En het heeft er alle schijn van dat de dader nog niet klaar was.
In slechts 200 pagina’s weet Verweij de lezer mee te slepen in een achtbaan aan gebeurtenissen en weet ze de lezer zelfs even op het verkeerde been te zetten in de zoektocht naar de inbreker. Toch zal de lezer niet geheel verrast zijn als de ontknoping volgt en alle puzzelstukjes op hun plek vallen.
De titel Trammelant op het platteland is er eentje die lekker blijft hangen. In combinatie met de vrolijke cover dekt het bovendien volledig de lading van het verhaal.
Trammelant op het platteland is een hilarische roman over opnieuw beginnen, ook als het verleden jou niet helemaal los wil laten, maar bovenal is het een heerlijke feelgoodroman.
Reageer op deze recensie