Heerlijke feelgood, maar wel een tikje voorspelbaar
Charlotte de Monchy (1979) studeerde communicatiewetenschappen aan de UvA. In 2006 debuteerde ze met de roman Zes maanden zonder en inmiddels is ze een aantal romans verder. Haar nieuwste boek verscheen onlangs onder de naam Wie waagt die wint.
'Als lezer heb je geen tijd om even rustig in het verhaal te komen. In een razend tempo neemt De Monchy je mee langs allerlei gebeurtenissen.' – Recensent Eline
Lizzy woont samen met haar vriendin Mathilde in een studentenhuis. Ze werkt als marketeer voor een lifestyleblad voor mannen. Erg enthousiast is ze hier niet over. De hoogtepunten zijn haar bezoekjes aan Celeste. De vriendschap is een overblijfsel aan haar bijbaantje in de thuiszorg. Lizzy is dan ook erg van slag als Celeste plotseling overlijdt. Dat de vrouw ook op haar gesteld was, blijkt wel als ze gebeld wordt door de notaris. Celeste heeft haar het huis nagelaten. Daar blijft het echter niet bij. Het is Celestes wens dat Lizzy er samen met haar kleinzoon Tobias gaat wonen.
In Wie waagt die wint introduceert De Monchy een stel gevarieerde personages. De vriendin die je door en door kent, allerlei verschillende collega’s en natuurlijk ook die persoon die je het liefst nooit meer ziet. Want zoals je zou verwachten in een echte feelgood zijn Lizzy en Tobias ware tegenpolen. Het duurt dan ook niet lang voordat de eerste conflicten plaatsvinden.
Als lezer heb je geen tijd om even rustig in het verhaal te komen. In een razend tempo neemt De Monchy je mee langs allerlei gebeurtenissen. Dit geeft je meteen een idee wat je van de personages kunt verwachten. Het maakt het wel moeilijk om in het verhaal te komen en ook laat het weinig ruimte over voor diepgang. Dat is jammer, want de verhaallijn biedt genoeg potentie voor een diepgaande roman. Neem bijvoorbeeld het geheim van Celeste, dat in de flaptekst al genoemd wordt. Het levert haar inderdaad nieuwe inzichten op, maar hier had best wat meer aandacht aan besteed mogen worden.
De personages maken verschillende ontwikkelingen door, maar er wordt niet altijd evenveel aandacht aan besteed. Hierdoor voelt het soms nogal geforceerd en onlogisch aan. Zelfs als je eigenlijk al weet dat deze gebeurtenis eraan zit te komen, want een beetje voorspelbaar is de roman wel. Toch is dat de auteur meteen vergeven, de schrijfstijl maakt namelijk een hoop goed. De soepele zinnen lezen makkelijk weg en de dialogen zitten goed in elkaar.
Al met al heeft De Monchy een zeer fijne feelgoodroman afgeleverd. Het mag dan wel een voorspelbare roman zijn, het heeft alles wat je van een boek binnen dit genre mag verwachten. Liefde, vriendschap, geheimen en een hoop humor.
Reageer op deze recensie