Mustread voor elke kattenliefhebber

Kat Molly is terug. En ze is dit keer niet alleen, want wie het eerste deel heeft gelezen, weet wellicht nog dat ze kittens heeft gekregen. Samen met haar vijf kinderen woont Molly nog altijd bij Debbie en haar dochter. Het café is omgetoverd in een heus kattencafé. Jasper, de vader van haar kittens, heeft het leven op straat grotendeels opgegeven om bij zijn gezin te zijn.

Het lijkt eindelijk een beetje de goede kant op te gaan als Debbie’s zus plotseling voor de deur staat. Zij en haar man zijn uit elkaar en nu heeft ze een nieuw onderkomen nodig. Wanneer Debbie aanbiedt dat Linda tijdelijk bij haar terecht kan, weet ze nog niet dat dat ook betekent dat Linda niet alleen komt. Hond Beau komt mee en daar zitten de katten niet echt op te wachten. Bovendien is dat niet de enige verandering die Linda met zich meebrengt. Wanneer vervolgens ook nog een van Molly’s kittens vermist raakt, ziet ze het somber in.

Auteur Melissa Daley woont samen met haar man en twee kinderen. Het gezin heeft ook twee katten, waarvan er eentje zelfs een eigen Facebookpagina heeft. Met haar boeken over Molly speelt Daley mooi in op het groeiende fenomeen van kattencafés.

Het verhaal wordt wederom verteld vanuit het oogpunt van kat Molly. Waar Molly is, is de lezer ook. Ze analyseert de gebeurtenissen op haar eigen manier en dat geeft soms interessante inzichten. Zeker wanneer ze vergelijkingen trekt tussen kat en mens. Hierbij gebruikt ze de nodige humor, waardoor het een vrij luchtige en toegankelijke roman is geworden. Ondanks deze luchtige boventoon weet Daley echter van tijd tot tijd een aantal zwaardere onderwerpen in het geheel te verweven.

Daley heeft Molly menselijke eigenschappen toebedeeld. Hierdoor krijgt ze te maken met onder andere jaloezie en vooroordelen ten opzichte van de nieuwkomers. Deze menselijke trekken zullen voor de lezer erg herkenbaar zijn. Je zou bijna vergeten dat we te maken hebben met een kat als hoofdpersoon. Hoewel dit een vervolg is op Molly en het kattencafé is dit boek ook prima los te lezen. Zo af en toe komt er een korte terugblik op de eerdere gebeurtenissen, waardoor nieuwe lezers ook weten wat er eerder is gebeurd. Dankzij de subtiele wijze is dit niet storend voor de lezers die al bekend zijn met het verhaal.

Ten opzichte van haar debuut is Daley duidelijk gegroeid op het gebied van schrijven. Ze weet de aandacht van de lezer goed vast te houden en het geheel lijkt nog beter in elkaar te zitten. Dat maakt Winter in het kattencafé tot een mustread voor elke kattenliefhebber.