Psychologische roadnovel met een spirituele twist

Joy van Jules Hoenderop volgt Frank en Susan, een kinderloos stel van begin dertig. Frank werkt als architect, Susan ‘in de mode’. Hij houdt van fotograferen en staat het liefst met beide benen op de grond. Zij voelt zich juist sterk aangetrokken tot spiritualiteit, iets waar Frank niets van wil weten. De twee lijken weinig overeenkomsten te hebben. Dikwijls vraagt Frank zich dan ook af wat een mooie meid als Susan eigenlijk in hem ziet. Maar dan herinnert Frank zich weer dat hij en Susan tweelingzielen zijn; een boodschap die Susan uit spirituele hoek heeft doorgekregen en uitermate serieus neemt. Tijdens hun roadtrip door Noord-Italië geven de twee zich, omringd door het Toscaanse platteland, in eerste instantie over aan de vakantiesluimer. Gaandeweg hun reis begint de aanhoudende strijd tussen het aardse en het spirituele echter steeds meer een stempel op hun relatie te drukken.

Wanneer de dertigers nabij het Comomeer op de vervallen Villa de Vecchi stuiten, is Frank direct enthousiast. Hij ziet in de Urbex locatie het perfecte decor voor het maken van een gewaagde fotoreportage van zijn vriendin. Susan kijkt vooral uit naar hun verblijf in het kunstzinnige Florence. Toch geeft ze Frank zijn zin. Terwijl hij Susan in de verlaten villa fotografeert, horen ze plotseling stemmen in het huis. De groep Italianen die ze beneden aantreffen oogt wat dreigend, maar al snel is Susan in de ban van hun leider: de knappe Alessandro met wie ze een spirituele connectie voelt. Alessandro lijkt het ook te merken, en nodigt het stel uit in zijn woning in Venetië. Hoewel Frank en Susan hele andere vakantieplannen hadden, staat voor Susan vast dat ze Alessandro zo snel mogelijk een bezoek wil brengen. Frank voelt zich naarmate de vakantie vordert, steeds meer gevangen tussen zijn hang naar nuchterheid, en Susans aanhoudende dwang om ook eens een ‘innerlijke reis’ te ondernemen.

Joy is de debuutroman van Hoenderop. Wat begint als de ultieme relatietest verpakt in een roadnovel, transformeert in een psychologisch verhaal waarin de hoofdpersonages zichzelf en elkaar beter leren kennen. Hoenderop schrijft zorgvuldig, scherp en het boek is rijk aan beeldende details: ‘Het zonlicht weerkaatst in de smaragdgroene mozaïekscherven, ingelegd op een turquoise tegel.’ Joy behandelt spirituele vraagstukken, en gaat soms aanzienlijk de diepte in over zaken als reïncarnatie(sessies), zielsverwantschap, de zin van het leven en ongeboren zielen. Hoenderop stuurt niet, maar de lezer dient, zeker in de tweede helft van de roman, wel voor dit soort onderwerpen open te staan. De kritische lezer vraagt zich af in hoeverre liefde een rol speelt tussen Frank en Susan, en of dit gevoel niet juist geforceerd wordt vanuit een sterk geloof in een hoger bewustzijn. Voor wie het scepticisme kan beteugelen en openstaat voor een spirituele twist, is Joy een bijzonder reisverhaal over een man die voor zijn gezin zijn realistische inborst laat varen op de golven van de Adriatische Zee.