Duister vervolg binnen fantasierijke kinderserie

In Lúcia Flores en de behekste kermis van Chinouk Thijssen is het pas twee weken geleden dat de Spaanse Lúcia Flores een dappere strijd leverde tegen de vloek van de aaskevers. Haar opa, abuelo Hugo, schakelt echter alweer de hulp van zijn kleindochter in. Dit keer heeft de eigenaar van een op hol geslagen kermis hun steun hard nodig. Maar niet voordat Lúcia op mysterieuze wijze op de magische Welbefaamde Betoverde Limotrein belandt. Opnieuw ontmoet ze hier allerlei bijzondere reizigers en natuurlijk Johannes Groen de Heer de Conducteur. Vanaf het moment dat ze op de trein probeert te stappen, lijkt het wel alsof Lúcia door iets of iemand wordt tegengewerkt. De ‘doorgedraaide bioscoopcoupé’ en zelfs een ‘ontzettend onzichtbare doorzichtige’ wagon maken het haar ook zeker niet makkelijk. Het is nog maar de vraag of Lúcia wel op tijd bij haar opa zal zijn…

Na een enerverende rit vol magie arriveert Lúcia op een donkere kermis. Meneer Apollo de Exploitant der Luna, de eigenaar, laat Lúcia en haar opa weten dat hij ieder moment zijn kermis zal moeten sluiten. De attracties zijn zomaar een eigen leven gaan leiden. Zo gaat de (slak)achtbaan nog maar heel langzaam:

‘de karretjes kwamen in beweging, maar ze gingen zo ontzettend traag naar boven dat het wel een eeuwigheid leek te duren voordat ze de eerste looping bereikten.’

Om maar niet te spreken over het spookhuis. Want daar durft Apollo nu al helemaal niet meer te kijken. Een mooie taak voor Lúcia om de kermis weer in een normale staat te krijgen. Want dat deze behekst is, is na de komst van de vier heksen Carmina, Honora, Jade en Moira wel duidelijk. Aanvankelijk tasten Lúcia, haar grootvader Hugo en Apollo in het duister (letterlijk). Want hoe kun je vier van zulke gemene heksen nu het beste stoppen?

Lúcia Flores en de behekste kermis is het tweede deel in de Lúcia Flores-reeks. Volgens een vaste formule leidt Thijssen hoofdpersonage Lúcia van haar dagelijks leven naar de magische wereld van haar opa. Ze creëert daarbij nieuwe hindernissen die de spanning in het verhaal houden voor jonge lezers. Bekende personages uit het eerste deel komen terug wat veel herkenning op zal roepen. Er worden daarnaast genoeg nieuwe geïntroduceerd. Thijssen geeft ze kenmerkende namen die grappig en een mond vol zijn. De samenkomst van de Spaanse en de Nederlandse cultuur is verfrissend. Af en toe legt Thijssen een woord uit, een goede manier om de woordenschat van kinderen te verrijken. Stefan Yamá Cab heeft wederom prachtig werk afgeleverd met zijn treffende illustraties die de duistere sfeer in het boek nog wat extra benadrukken. Lúcia Flores en de behekste kermis is een fantasierijk en vlot geschreven vervolg waarin geloven in jezelf, het hanteren van emoties en strijden tegen onrecht centraal staan.