Komisch, rauw en realistisch debuut theoretiseert millennial-liefdes

Wanneer de dertig nadert verwacht de maatschappij ineens van alles van je. Maar is dat wel echt zo, of is dat voornamelijk een idee dat de Millennial generatie zichzelf heeft opgelegd? Feit is dat deze verwachtingen het leven van eind-twintigers zoals Nino, Aisha, Ingmar en Liv in Over dit gevoel is nagedacht van Tyche Beyens er niet bepaald makkelijker op maken. Wonend in dezelfde stad komt het viertal elkaar tegen in het weinig fantasievolle Het Café op het punt dat hun relaties net zijn verbroken. Waar de één een saaie – maar wel comfortabele – relatie van een aantal jaren heeft zien eindigen, heeft de ander zich binnen een relatie nooit echt laten zien. Weer een ander personage ziet er goed uit, maar lijkt niet in staat te zijn om een partner aan zich te binden. En hoewel oplettendheid een mooie eigenschap is, kan het binnen de liefde uitmonden in obsessie. Desondanks geldt voor alle vier dat de liefde toch vooral iets moet toevoegen aan het leven. Immers: ‘Soms lijkt onze bijdrage aan iemands leven enkel slecht te zijn, maar het kan later nog steeds iets goeds worden.’

In Over dit gevoel is nagedacht kijken de personages met een (deels) gebroken hart sceptisch naar elkaar én naar zichzelf. Deze insteek had zwaar op de hand kunnen zijn, maar de auteur hanteert een tragikomische ondertoon die de leeservaring luchtig maakt. Er wordt in de plot gestrooid met termen als ‘medelijdaten’ en ‘serial dater’ die verraden dat dit boek in de eerste plaats generatiegebonden leeskost is. Hier is niets mis mee, want Beyens weet haar generatiegenoten treffend op papier te zetten. Ze neemt de lezer mee in de denkprocessen van de personages waarin ze theoretiseren waarom iemand mogelijk wel of niet de juiste partner is. Mogelijk, want Millennials schijnen zich, afgaand op de titel, nogal schuldig te maken aan het doodanalyseren van de liefde. En wanneer de desbetreffende persoon er fysiek niet is, wordt het analyseren voortgezet aan de hand van chatberichten, (dagboek)teksten en fantasieën. Natuurlijk ligt hier stereotypering op de loer, maar voor een generatie die via social media zo met elkaar verbonden is, voelen Millennials zich in het echte leven vaak opvallend onthecht. En dát gevoel weet Beyens in de psychologische portretten die ze van de personages schetst scherpzinnig te overdenken.

Beyens werkt als freelance scenarist voor series op onder meer Ketnet, VRT en VTM. Over dit gevoel is nagedacht is haar debuutroman. Opgedeeld in vijf delen komt in ieder hoofdstuk een ander personage aan het woord. Het wisselen van personage gaat soepel en Beyens weet deze overgangen verhaaltechnisch slim in elkaar te passen zodat de lezer een goed beeld krijgt van de onderlinge relaties tussen het viertal. Niet ieder personage is overigens even interessant, en zeker niet even sympathiek. Ingmar en Aisha voelen eendimensionaal, ondanks de pogingen van de auteur om ze diepgang en achtergrond te geven. Nino en Liv zorgen als meest getroebleerde (bijna) dertigers wel voor boeiende verhaallijnen. Zeker op het einde, wanneer Beyens haar personages goed heeft ingebed in de plot, worden thema’s als medicatie, therapie en trauma op toegankelijke wijze bespreekbaar gemaakt. Over dit gevoel is nagedacht is een komisch, rauw en realistisch debuut waarin de liefde aanvankelijk niet wordt uitgeleefd, maar vooral wordt beleefd in de hoofden van een divers viertal.