Lezersrecensie
Pakkend verhaal over het vinden van je eigen wijsheid
Schatpakkers van Pieter Koolwijk is het Kinderboekenweekgeschenk van de Kinderboekenweek 2024 met als thema ‘Lekker eigenwijs!’. Nevin wordt door haar vader naar buiten gestuurd omdat ze hele dagen zit te gamen met haar beste vrienden. Na een ruzie jat eh… pakt ze de autosleutel van haar ouders en rent ze snel naar buiten. Eenmaal op straat komt ze Bec Slakkendrek tegen, een excentriek meisje van school dat altijd meerdere slakken op haar kleding heeft kruipen. Samen met haar vrienden pest ze Bec regelmatig, maar ja, die zijn er nu niet. En tot Nevins verrassing doet Bec heel aardig tegen haar, wat ze best wel ongemakkelijk vindt. Als Nevin per ongeluk de autosleutel van haar ouders verliest, roept Bec de hulp in van Davy. Een andere schoolgenoot die Nevin en haar vrienden altijd pesten en die ze lacherig de ‘Stille Stomper’ noemen. Om de sleutel terug te krijgen ontvouwt zich een avontuur naar de Scheldfabriek waar heel vreemde wezentjes schuilen…
Koolwijk won in 2021 de (vijftigste) Gouden Griffel voor Gozert, het eerste boek van een drieluik dat verder bestaat uit Luna en Missie afbreken. Daarnaast schreef hij Vlo en Stiekel, Bens boot en Prutje. Net als zijn vorige boeken is ook Schatpakkers voorzien van illustraties van Linde Faas. In zwart-wit dit keer, maar daardoor niet minder treffend. Ze ondersteunen de gewaagde, fantasievolle tekst van Koolwijk en nemen de lezer mee naar de wereld van de schatpakkers, een soort trolachtige smurfenwezens die alles wat ze op straat vinden meejatten… eh pakken dus. Onder leiding van ‘Grote’ werken de kleurrijke wezentjes eerlijk samen, ondanks hun onderlinge verschillen. ‘Alleen is niets. Samen is iets’, leert Nevin. Gaandeweg komt ze tot de ontdekking dat ze veel banger is dan Bec en Davy en dat ze de wereld van de schatpakkers nooit had durven te betreden als zij er niet waren geweest. Zelfs niet als ze beseft dat haar avontuur lijkt op de games die ze zo graag met haar vrienden speelt.
Bij eigenwijs denk je al snel aan personages die rebels zijn en dingen doen die niet mogen. Schatpakkers raakt deze rebellie ook aan, maar buigt het vervolgens om naar de juiste vorm van weerstand. De focus ligt op pesten waarbij Nevin zich geleidelijk aan afvraagt waarom ze eigenlijk pest. Is dat echt omdat ze Bec en Davy stom vindt? Wat vindt ze dan stom aan hen? Of pest ze omdat ze met haar vrienden meeloopt? Zijn vrienden die pesten wel echt vrienden? De argwaan die Nevin heeft ten opzichte van Bec en Davy en die een gevolg is van de manier waarop ze zelf met hen is omgegaan, is sterk in de verhaallijn verwerkt. De grappige scheldwoorden van de schatpakkers die door het verhaal heen zijn gestrooid, zorgen voor humor. Schatpakkers leent zich bovendien goed voor een langer verhaal. Uiteindelijk laat dit Kinderboekenweekgeschenk de lijn tussen werkelijkheid en fantasie heel dun, maar komt de jonge lezer samen met Nevin tot wijze inzichten: soms hebben je ouders best goede ideeën (ja echt!) en weten je ‘vrienden’ minder dan je dacht.
Koolwijk won in 2021 de (vijftigste) Gouden Griffel voor Gozert, het eerste boek van een drieluik dat verder bestaat uit Luna en Missie afbreken. Daarnaast schreef hij Vlo en Stiekel, Bens boot en Prutje. Net als zijn vorige boeken is ook Schatpakkers voorzien van illustraties van Linde Faas. In zwart-wit dit keer, maar daardoor niet minder treffend. Ze ondersteunen de gewaagde, fantasievolle tekst van Koolwijk en nemen de lezer mee naar de wereld van de schatpakkers, een soort trolachtige smurfenwezens die alles wat ze op straat vinden meejatten… eh pakken dus. Onder leiding van ‘Grote’ werken de kleurrijke wezentjes eerlijk samen, ondanks hun onderlinge verschillen. ‘Alleen is niets. Samen is iets’, leert Nevin. Gaandeweg komt ze tot de ontdekking dat ze veel banger is dan Bec en Davy en dat ze de wereld van de schatpakkers nooit had durven te betreden als zij er niet waren geweest. Zelfs niet als ze beseft dat haar avontuur lijkt op de games die ze zo graag met haar vrienden speelt.
Bij eigenwijs denk je al snel aan personages die rebels zijn en dingen doen die niet mogen. Schatpakkers raakt deze rebellie ook aan, maar buigt het vervolgens om naar de juiste vorm van weerstand. De focus ligt op pesten waarbij Nevin zich geleidelijk aan afvraagt waarom ze eigenlijk pest. Is dat echt omdat ze Bec en Davy stom vindt? Wat vindt ze dan stom aan hen? Of pest ze omdat ze met haar vrienden meeloopt? Zijn vrienden die pesten wel echt vrienden? De argwaan die Nevin heeft ten opzichte van Bec en Davy en die een gevolg is van de manier waarop ze zelf met hen is omgegaan, is sterk in de verhaallijn verwerkt. De grappige scheldwoorden van de schatpakkers die door het verhaal heen zijn gestrooid, zorgen voor humor. Schatpakkers leent zich bovendien goed voor een langer verhaal. Uiteindelijk laat dit Kinderboekenweekgeschenk de lijn tussen werkelijkheid en fantasie heel dun, maar komt de jonge lezer samen met Nevin tot wijze inzichten: soms hebben je ouders best goede ideeën (ja echt!) en weten je ‘vrienden’ minder dan je dacht.
1
Reageer op deze recensie