Blijf bij me in het donker

De zeventienjarige Asha is dol op paarden. Haar leven draait om het verzorgen en trainen van haar pony Missy en de wedstrijden die ze samen rijden. Wanneer Missy op oudejaarsavond plotseling komt te overlijden, valt Asha’s hele structuur weg en is ze haar beste maatje kwijt. Ze gaat door een donkere periode en twijfelt aan alles in haar leven: vriendschappen, haar achtergrond, haar toekomstplannen en wie ze is. Verwarrend is ook dat ze steeds meer gehecht raakt aan haar sportmaatje Jurre. Uiteindelijk beslist Asha om verder te gaan met een ander paard, maar dat loopt totaal niet zoals verwacht. Komt Asha deze nieuwe tegenslag te boven en vindt ze haar eigen weg?

Weer een boek van Jacodine waar ik doorheen gevlogen ben. Het verhaal van Asha, die je in ‘Het licht in jou en mij’ al tegenkomt wordt nu verteld.

Wat ik zo mooi vind aan de YA boeken van Jacodine is dat zij de personages zo realistisch en levensecht neer kan zetten. Iedere personage is ook helemaal anders met hun eigen rugzakje. Zo ook Asha. Meteen na die eerste hoofdstukken vallen er al puzzelstukjes op hun plek en snap je waarom ze zo mysterieus was in het vorige boek.

“De drive die ik toen ook al had, die zit in míj. Ik was onvermoeibaar, altijd actief en bezig. Als ik mijn zinnen ergens op had gezet, dan ging ik ervoor. Ik trainde, ook als ik geen zin had of moe was of het druk had met school. Dat deel van mij kan toch niet ineens weg zijn?”

De auteur laat “mooi” zien hoe Asha om gaat met verdriet, rouw en hoe ze er langzamerhand uit probeert te komen en dat zoiets niet over gaat in een dag. Ik vind daarom ook dat Asha een mooie persoonlijke groei doormaakt met hulp van haar vrienden en vriendinnen maar ook haar familie. Dat is hartverwarmend en erg mooi om over te lezen.

Het eerste deel van het boek vond ik heel sterk en heb ik moeten huilen, terwijl ik normaal nooit huil bij een boek. Maar daarna zwakte het een beetje af. En niet dat ik hij niet meer vlot las, want laat dat maar aan Jacodine over. Maar ik miste een beetje de drama en de explosiviteit.

Ook Asha’s achtergrond komt naar voren en worden aan de hand van kleine dingen duidelijk gemaakt. Zoals bijvoorbeeld hoe ze opgevoed is en dat opa en oma bij hun wonen en de verschillende cultuur. Ik vond het jammer dat dat niet verder uitgewerkt was, maar je kunt of moet ook niet teveel in één boek willen proppen.

Al met al krijgt het boek gewoon vier sterren want ik heb echt genoten van Blijf bij me in het donker ondanks dat ik wat (drama en explosiviteit) miste in dit boek. De schrijfstijl van Jacodine zorgt er gewoon voor dat ik alles van haar wil/moet lezen. Een mooie afsluiter van deze duologie.