De lijst van..

De 11-jarige Violet heeft een plan: ze wil met elk kind in haar klas een keer gaan spelen. Ze hangt de namenlijst op in haar slaapkamer en begint langzaam iedereen af te vinken. Violet komt er al snel achter dat er bijzondere types in haar klas zitten. Ze maakt de vreemdste dingen mee met haar klasgenootjes en doet daar uitgebreid verslag van in haar schriftjes. Maar wanneer Violet ontdekt dat er een dringender probleem is dan het afwerken van de lijst, neemt het verhaal een verrassende wending.

De lijst van Violet Sopjes is een bijzonder en grappig verhaal over een meisje dat de dingen lekker net een beetje anders doet.

Het begin van dit boek is heel sterk. Je leert Violet redelijk goed kennen. Zo houdt ze van lijstjes, verzamelen van spullen en sorteren van bijvoorbeeld snoepjes. Violet is een fijne personage en heel nieuwsgierig. Dat levert leuke gesprekken en situaties op met andere personages.

“Ik was twee jaar geleden met mijn ouders op een markt in Engeland en daar was een kraampje waar ze Engelse drop verkochten, maar dan gesorteerd. Zakjes met alleen vierkantjes, zakjes met alleen maar zwarte staafjes en dus ook zakjes met alleen maar roze rondjes met spikkeltjes erop. Ik weet nog dat ik dat briljant vond en dat ik meteen begon na te denken over andere dingen die ook gesorteerd konden worden - bij elkaar in één zakje.”

Maar je leert soms ook de wereld bekijken door de ogen van een kind. Wij, volwassenen, vergeten dat nog wel eens. Dus dit is een goede reminder.

Ik vond het hele idee om met iedereen uit de klas te gaan spelen, origineel en leuk. En dan zie je ook dat iedereen een eigen rugzakje heeft, maar ook dat iedereen anders is en dat dat oke is.

“Op de hele school is verder geen Jamie te vinden, maar wij hebben er twéé in onze klas. Dat heb je soms. We hebben ook drie meiden in de klas die alle drie op 9 december jarig zijn en verder die hele maand niemand. Lang niet alles in het leven is netjes verspreid of eerlijk verdeeld.”

Naarmate het verhaal vordert verliest het een beetje zijn geloofwaardigheid, wat ik erg jammer vond want dat was niet wat ik voor ogen had toen ik het verhaal startte en de achterflap gelezen had.

De verrassende wending die het verhaal nam, zag ik wel al een beetje aankomen en toch was ik niet tevreden. Is het daarom minder mooi? Nee absoluut niet, maar ik bleef voor mij gevoel nog met wat vragen zitten en aan het einde van het boek vind ik dat niet fijn.

Al met al was het een fijne leeservaring. De auteur heeft een fijne, maar ook beeldende schrijfstijl waardoor je sommige dingen echt wel voor je zag. Maar doordat ik een hele andere verwachting had viel het toch een beetje tegen. Dus het boek krijgt 3,5 ster van mij.