Lezersrecensie
Muurtje om mijn hart…
Elin houdt van rust. Niet voor niets is ze twee jaar geleden verhuisd naar een vrijstaande woning aan de rand van het bos, vanwaar ze ook haar administratiekantoor runt. Haar leven is al heftig genoeg geweest, dus dat er in deze buitenwijk nooit iets gebeurt, vindt ze helemaal prima. Die rust wordt behoorlijk verstoord als de leegstaande en vervallen bungalow naast haar verkocht wordt. Al snel komen er klussers voorrijden met hard muziek, vrouwonvriendelijk gefluit en een heleboel rommel.
Terwijl Elin zich groen en geel ergert aan de overlast die Mike en Mats veroorzaken, houden haar collega’s niet meer op over de woeste aantrekkingskracht van de bouwvakkerstweeling. Het ergste van alles is nog dat Elin het zelf ook begint te zien. En te voelen. Als ze dan ook een gigantische blunder begaat, vertrouwt ze zichzelf helemaal niet meer. Ze zou ver bij Mike uit de buurt moeten blijven. Maar ja, dat gaat nogal lastig als ernaast woont.
Kristie’s eerste paperback is er eindelijk met een super mooi bedruk boekblok. Echt een plaatje om te zien. En ook de inhoud viel niet tegen. Al had ik een veel luchtiger verhaal verwacht. Maar toch heb ik ervan genoten.
Je leest het verhaal vanuit Elin, maar ook vanuit Mike en dat geeft het verhaal meteen wat extra’s.
Elin heeft het nodige meegemaakt in het leven en dat heeft haar gemaakt zoals ze nu is. Ze is niet altijd het meest lieve personage in het verhaal, maar doordat je haar achtergrond kent, is het wat makkelijker om je in Elin in te leven. Ben ik het altijd eens met hoe ze doet? Nee, maar maakt dat haar echt/realistisch? Ja zeker en daar hou ik van. Hoe realistischer hoe beter je kunt inleven.
Doordat je ook vanuit Mike’s perspectief leest lees je ook over zijn gedachten/gevoelens en leer je ook zijn achtergrond kennen. Mike is gewoon een fijne, hardwerkende personage die opgegroeid is in een warm gezin. Zo fijn om daarover te lezen.
Door een aantal gebeurtenissen, maar ook hoe Mike en Elin in het leven staan, is het een komen en gaan van aantrekken en afstoten. Als dat maar goed komt….
Waar ik echt een mega luchtig verhaal had verwacht met flirtende bouwvakkers was dat eigenlijk helemaal niet zo. En helemaal niet in negatieve zin, want het verhaal heeft me wel geraakt. Dus zorg er maar voor dat je tijdens het lezen tissues in de buurt hebt liggen.
“Het plezier dat van Mikes gezicht te lezen is wanneer ook hij naar beneden raast, is heerlijk om naar te kijken. Wat zou ik graag wat van zijn onbezorgde karakter hebben. Mijn leven zou een stuk gemakkelijker zijn als ik wat vaker risico’s durfde te nemen of de waaghals zou durven uithangen. Ook met Mike zou alles minder complex zijn als ik wat meer op hem zou lijken… Wie weet waar we dan zouden staan nu.”
Je vliegt door het verhaal door de korte hoofdstukken maar ook mede dankzij Kristie’s fijne schrijfstijl in combinatie mer een flinke dosis humor.
Ik hou ervan!
Muurtje om mijn hart krijgt van mij 4 sterren want het is echt een boek wat alles heeft. Van personages die ik in het begin irritant vond tot hartverscheurende maar ook hartverwarmende stukken in het verhaal. Een boek met all the feels, maar ook eentje die tijdens het lezen moeilijk kan zijn voor sommige lezers. Maar wat mij betreft wel een aanrader want ik ben door het boek heen gevlogen.
Terwijl Elin zich groen en geel ergert aan de overlast die Mike en Mats veroorzaken, houden haar collega’s niet meer op over de woeste aantrekkingskracht van de bouwvakkerstweeling. Het ergste van alles is nog dat Elin het zelf ook begint te zien. En te voelen. Als ze dan ook een gigantische blunder begaat, vertrouwt ze zichzelf helemaal niet meer. Ze zou ver bij Mike uit de buurt moeten blijven. Maar ja, dat gaat nogal lastig als ernaast woont.
Kristie’s eerste paperback is er eindelijk met een super mooi bedruk boekblok. Echt een plaatje om te zien. En ook de inhoud viel niet tegen. Al had ik een veel luchtiger verhaal verwacht. Maar toch heb ik ervan genoten.
Je leest het verhaal vanuit Elin, maar ook vanuit Mike en dat geeft het verhaal meteen wat extra’s.
Elin heeft het nodige meegemaakt in het leven en dat heeft haar gemaakt zoals ze nu is. Ze is niet altijd het meest lieve personage in het verhaal, maar doordat je haar achtergrond kent, is het wat makkelijker om je in Elin in te leven. Ben ik het altijd eens met hoe ze doet? Nee, maar maakt dat haar echt/realistisch? Ja zeker en daar hou ik van. Hoe realistischer hoe beter je kunt inleven.
Doordat je ook vanuit Mike’s perspectief leest lees je ook over zijn gedachten/gevoelens en leer je ook zijn achtergrond kennen. Mike is gewoon een fijne, hardwerkende personage die opgegroeid is in een warm gezin. Zo fijn om daarover te lezen.
Door een aantal gebeurtenissen, maar ook hoe Mike en Elin in het leven staan, is het een komen en gaan van aantrekken en afstoten. Als dat maar goed komt….
Waar ik echt een mega luchtig verhaal had verwacht met flirtende bouwvakkers was dat eigenlijk helemaal niet zo. En helemaal niet in negatieve zin, want het verhaal heeft me wel geraakt. Dus zorg er maar voor dat je tijdens het lezen tissues in de buurt hebt liggen.
“Het plezier dat van Mikes gezicht te lezen is wanneer ook hij naar beneden raast, is heerlijk om naar te kijken. Wat zou ik graag wat van zijn onbezorgde karakter hebben. Mijn leven zou een stuk gemakkelijker zijn als ik wat vaker risico’s durfde te nemen of de waaghals zou durven uithangen. Ook met Mike zou alles minder complex zijn als ik wat meer op hem zou lijken… Wie weet waar we dan zouden staan nu.”
Je vliegt door het verhaal door de korte hoofdstukken maar ook mede dankzij Kristie’s fijne schrijfstijl in combinatie mer een flinke dosis humor.
Ik hou ervan!
Muurtje om mijn hart krijgt van mij 4 sterren want het is echt een boek wat alles heeft. Van personages die ik in het begin irritant vond tot hartverscheurende maar ook hartverwarmende stukken in het verhaal. Een boek met all the feels, maar ook eentje die tijdens het lezen moeilijk kan zijn voor sommige lezers. Maar wat mij betreft wel een aanrader want ik ben door het boek heen gevlogen.
2
Reageer op deze recensie