Lezersrecensie
Rugzwemmen
Het zijn de laatste weken voor de zomervakantie. Noors vriendinnen vliegen bijna naar de zon. Noor niet. Haar ouders hebben een of ander zomerkamp voor haar geregeld, om haar ‘op te vrolijken’. Want Noor maakt een beetje een trieste indruk de laatste tijd - vinden ze. Vind je het gek als je opgroeit met havermelk en doemverhalen over het klimaat? Noor doet alles om onder het kamp uit te komen. Ze weet toch zeker zelf wel waar ze blij van wordt? En anders Tim wel, die rare klasgenoot, die ineens op haar strandje opduikt….
De auteur heeft echt een hele fijne schrijfstijl, want meteen vanaf het begin van het boek vlieg je door het boek heen. Het leest vlot, mede door de korte hoofdstukken. Maar ook het verhaal is interessant.
Een groot deel van het verhaal gaat over de klimaatverandering, tegenwoordig is iedereen daar dagelijks mee bezig. Maar het is veel meer dan alleen dat…
“Alles goed verder? Nee. Ik wil geen zielige ijsberen meer. Geen smeltende gletsjers. Geen hittegolven, orkanen, overstromingen. Geen mannen in pak die lachend op de foto gaan nadat ze elkaar loze beloftes hebben gedaan. Geen schildpadden met rietjes in de neus. Geen chocolade met palmolie. Geen advertenties voor hamburgers. Geen branden in veestallen. Geen asfalt, geen bosbranden, geen kettingzagen, geen bladblazers, geen terrasverwarmers, geen weerrecords. Maar ik wil er ook niet meer tegen vechten.”
Het verhaal van Noor is bijzonder, maar het laat goed zien hoe zij alles beleeft. Thuis, maar ook op school en in de omgeving. En dat ze zoekende is naar wie ze zou willen zijn en wat ze zelf zou willen doen. In plaats van dat het in haar schoenen wordt geschoven. Maar ook dat het niet altijd makkelijk is met ouders die klimaatactivisten zijn. Waar andere kinderen een dagje naar de speeltuin zouden gaan, liep Noor op het strand om afval op te ruimen. Daardoor zit Noor ook vol met vragen… maar krijgt ze overal antwoord op?
De relatie tussen Noor en haar ouders is anders dan wat ik zelf gewend ben. Ik kon daar tijdens het lezen niet aan wennen. Maar het laat wel goed zien dat het overal anders is. Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Het boek krijgt 4 sterren van mij want ik denk dat Noor’s verhaal belangrijk is in allerlei opzichten. Bijvoorbeeld om discussies te voeren over klimaatverandering, gesprekken te voeren over vriendschappen en dat het soms oke is om niet altijd blij te zijn, maar dat het wel belangrijk is om het bespreekbaar te maken.
De auteur heeft echt een hele fijne schrijfstijl, want meteen vanaf het begin van het boek vlieg je door het boek heen. Het leest vlot, mede door de korte hoofdstukken. Maar ook het verhaal is interessant.
Een groot deel van het verhaal gaat over de klimaatverandering, tegenwoordig is iedereen daar dagelijks mee bezig. Maar het is veel meer dan alleen dat…
“Alles goed verder? Nee. Ik wil geen zielige ijsberen meer. Geen smeltende gletsjers. Geen hittegolven, orkanen, overstromingen. Geen mannen in pak die lachend op de foto gaan nadat ze elkaar loze beloftes hebben gedaan. Geen schildpadden met rietjes in de neus. Geen chocolade met palmolie. Geen advertenties voor hamburgers. Geen branden in veestallen. Geen asfalt, geen bosbranden, geen kettingzagen, geen bladblazers, geen terrasverwarmers, geen weerrecords. Maar ik wil er ook niet meer tegen vechten.”
Het verhaal van Noor is bijzonder, maar het laat goed zien hoe zij alles beleeft. Thuis, maar ook op school en in de omgeving. En dat ze zoekende is naar wie ze zou willen zijn en wat ze zelf zou willen doen. In plaats van dat het in haar schoenen wordt geschoven. Maar ook dat het niet altijd makkelijk is met ouders die klimaatactivisten zijn. Waar andere kinderen een dagje naar de speeltuin zouden gaan, liep Noor op het strand om afval op te ruimen. Daardoor zit Noor ook vol met vragen… maar krijgt ze overal antwoord op?
De relatie tussen Noor en haar ouders is anders dan wat ik zelf gewend ben. Ik kon daar tijdens het lezen niet aan wennen. Maar het laat wel goed zien dat het overal anders is. Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Het boek krijgt 4 sterren van mij want ik denk dat Noor’s verhaal belangrijk is in allerlei opzichten. Bijvoorbeeld om discussies te voeren over klimaatverandering, gesprekken te voeren over vriendschappen en dat het soms oke is om niet altijd blij te zijn, maar dat het wel belangrijk is om het bespreekbaar te maken.
4
Reageer op deze recensie