Lezersrecensie
Het beste deel in de reeks tot nu toe!
Het donkere woud van Johanna Mo is het derde deel in de serie rond Hanna Duncker. Eerder las ik ook al De nachtegaal en De schaduwlelie. Dat laatste boek eindigde met een cliffhanger, dus de lezer werd wel getriggerd om het nieuwste deel te gaan lezen. Wat ik dus ook deed. Omdat het al enige tijd geleden was dat ik De schaduwlelie las, moest ik aanvankelijk wel weer even wennen aan de situatie waarin Hanna zich bevond. Ook de namen die aangehaald werden, deden niet altijd meteen een belletje rinkelen. Na een tijdje had ik echter wel op een rijtje wie wie was en hoe de relatie t.o.v. Hanna was. Het verhaal van Hanna’s vader belooft alleszins nog een serieus staartje te krijgen in het volgende deel want ook Het donkere woud sluit af met een cliffhanger!
Het moordonderzoek waar Hanna aan werkt, begint met de vondst van menselijke resten. Deze behoren toe aan de al twintig jaar verdwenen Mikael. Tijdens de viering van zijn eindexamen verdween de tiener van de radar om daarna nooit meer teruggezien te zijn. Tot nu dus. Via fragmenten komen we te weten wat er op de dag van zijn verdwijning plaatsgevonden heeft. Beetje bij beetje wordt de puzzel gelegd en komen we erachter hoe de vork in de steel zit. Het einde heeft misschien een ietsje teveel toevalligheid wat mij betreft, maar verder vond ik dit een uitstekend deel en tot nu toe het beste van de drie. Dat kan ook zeker aan het feit liggen dat dit om een cold case gaat en ik daar heel erg graag over lees. Johanna Mo mag dus zeker in hetzelfde straatje blijven voor haar volgende boek. Dat verschijnt in januari 2025. Voor het donkere woud geef ik alvast 4.5 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2024/09/16/het-donkere-woud-van-johanna-mo-4/
Het moordonderzoek waar Hanna aan werkt, begint met de vondst van menselijke resten. Deze behoren toe aan de al twintig jaar verdwenen Mikael. Tijdens de viering van zijn eindexamen verdween de tiener van de radar om daarna nooit meer teruggezien te zijn. Tot nu dus. Via fragmenten komen we te weten wat er op de dag van zijn verdwijning plaatsgevonden heeft. Beetje bij beetje wordt de puzzel gelegd en komen we erachter hoe de vork in de steel zit. Het einde heeft misschien een ietsje teveel toevalligheid wat mij betreft, maar verder vond ik dit een uitstekend deel en tot nu toe het beste van de drie. Dat kan ook zeker aan het feit liggen dat dit om een cold case gaat en ik daar heel erg graag over lees. Johanna Mo mag dus zeker in hetzelfde straatje blijven voor haar volgende boek. Dat verschijnt in januari 2025. Voor het donkere woud geef ik alvast 4.5 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2024/09/16/het-donkere-woud-van-johanna-mo-4/
1
Reageer op deze recensie