Een dikke pil!

In wankel evenwicht van Elizabeth George is het vijftiende deel al in de reeks rond inspecteur Lynley en brigadier Barbara Havers. Voor mij was het al een hele tijd geleden dat ik nog iets gelezen had in deze serie, dus ik moest er wel weer even inkomen. Ook in het feit dat dit boek niet op één dag uit te lezen valt (ook niet in een week trouwens voor mij). Met bijna 600 bladzijden zal dit waarschijnlijk het dikste boek zijn dat ik las in 2025. Lynley is hierin bezig aan een heuse marteltocht na het overlijden van een dierbare. Hij treft er een jongen dood aan op de rotsen en aangezien hij als eerste ter plekke was, verdenken de lokale politiemensen hem ervan iets te maken te hebben met de misdaad. In het verhaal komen de personages die een motief hebben, uitgebreid aan bod. Dat is de sterkte van George’ verhalen. Voor sommigen een kwelling, anderen houden ervan. Ik behoor tot de laatste categorie, hoewel het soms misschien iets te vergaand is en het gerust wel wat korter kan. Bepaalde passages hebben niet echt veel toegevoegde waarde voor het verhaal en konden dus gerust geschrapt worden. Uiteindelijk was de misdaad zelfs een beetje ondergeschikt aan alle relaties en personages die er in het boek passeren. Niet het slechtste boek van George over Lynley, maar ook zeker niet het beste. Gezien het al enige tijd geleden was dat ik iets las van Lynley en Havers heb ik ervan genoten, maar een volgend deel zal nog niet voor meteen zijn. Eerst even deze zware pil laten inzinken. Ik geef dit verhaal graag 4 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2025/03/10/in-wankel-evenwicht-van-elizabeth-george-4/