Lezersrecensie
Alle ingrediënten voor een fijne feelgood!
Recensie De eeuwige jaknikker
Fiona zegt altijd 'ja' en laat nooit het achterste van haar tong zien. Dus volgt ze al twee jaar lang tegen haar zin yogalessen van huisgenoot, tolereert ze de eikel van een vriend
van haar beste vriendin en doet ze altijd de rotklusjes op haar werk.
Ook in haar relaties zegt Fiona niet altijd wat ze wil. Tot ze op een avond Pim ontmoet, die in elk opzicht haar tegenpool lijkt te zijn. Hij is iemand die alles zegt wat hij denkt en hij
overtuigt Fiona hetzelfde te doen. Als ze na hun nacht samen alleen wakker wordt weet ze één ding zeker: ze wil geen jaknikker meer zijn.
De eeuwige jaknikker is het eerste deel in de feelgoodserie 'lessen in de liefde'. En wat een goed begin van de serie.
Ik was heel erg nieuwsgierig naar dit boek van Jade, vooral omdat ik me heel erg zou herkennen in de hoofdpersonage Fiona. En dat was ook zo. Boeken waarin je dingen herkent van jezelf vind ik persoonlijk al streepje voor hebben om dat het dan nog makkelijker is om je in te leven/ mee te leven.
Zodra je begint met lezen is het boek niet meer weg te leggen. De schrijfstijl van de auteur is vlot en beeldend. Het verhaal is hilarisch. Sommige situaties verwacht je niet, maar maken het verhaal gewoon net even anders dan normaal. De verhaallijn voelt heel natuurlijk en niet geforceerd. Heerlijk!
De eeuwige JA knikker krijgt van mij 4 sterren, want het bevat gewoon alle ingredienten voor een fijne feelgood. En leesplezier gegarandeerd. Ondanks alle dingen die ik herkende van Fiona, zaten er ook veel andere herkenbare dingen
in verwerkt, zoals bijv dit stukje hieronder.
"Weet je, vroeger, als ik iets stoms had gedaan en mijn moeder daarachter kwam, had ze twee reacties in haar repertoire: schreeuwen of zwijgen. En die laatste, die was zoveel enger dan die eerste. Als ze schreeuwde dan wist je dat het daarna uit het systeem was. Dat er niets meer zou volgen. Maar als ze zweeg... Doodeng. Want wie weet zou er toch nog iets komen. Een straf. Een sneer. Iets. Soms kwam die. Maak vaak ook niet. Juist omdat je dat niet wist...."
Heb je een leesdip? Dit boek haalt je er zeker uit. Maar misschien zorgt het wel voor een bookhangover. Dan zijn de problemen nog niet opgelost. Ik wil verder niet teveel verklappen maar lees dit boek in elk geval! ;)
Fiona zegt altijd 'ja' en laat nooit het achterste van haar tong zien. Dus volgt ze al twee jaar lang tegen haar zin yogalessen van huisgenoot, tolereert ze de eikel van een vriend
van haar beste vriendin en doet ze altijd de rotklusjes op haar werk.
Ook in haar relaties zegt Fiona niet altijd wat ze wil. Tot ze op een avond Pim ontmoet, die in elk opzicht haar tegenpool lijkt te zijn. Hij is iemand die alles zegt wat hij denkt en hij
overtuigt Fiona hetzelfde te doen. Als ze na hun nacht samen alleen wakker wordt weet ze één ding zeker: ze wil geen jaknikker meer zijn.
De eeuwige jaknikker is het eerste deel in de feelgoodserie 'lessen in de liefde'. En wat een goed begin van de serie.
Ik was heel erg nieuwsgierig naar dit boek van Jade, vooral omdat ik me heel erg zou herkennen in de hoofdpersonage Fiona. En dat was ook zo. Boeken waarin je dingen herkent van jezelf vind ik persoonlijk al streepje voor hebben om dat het dan nog makkelijker is om je in te leven/ mee te leven.
Zodra je begint met lezen is het boek niet meer weg te leggen. De schrijfstijl van de auteur is vlot en beeldend. Het verhaal is hilarisch. Sommige situaties verwacht je niet, maar maken het verhaal gewoon net even anders dan normaal. De verhaallijn voelt heel natuurlijk en niet geforceerd. Heerlijk!
De eeuwige JA knikker krijgt van mij 4 sterren, want het bevat gewoon alle ingredienten voor een fijne feelgood. En leesplezier gegarandeerd. Ondanks alle dingen die ik herkende van Fiona, zaten er ook veel andere herkenbare dingen
in verwerkt, zoals bijv dit stukje hieronder.
"Weet je, vroeger, als ik iets stoms had gedaan en mijn moeder daarachter kwam, had ze twee reacties in haar repertoire: schreeuwen of zwijgen. En die laatste, die was zoveel enger dan die eerste. Als ze schreeuwde dan wist je dat het daarna uit het systeem was. Dat er niets meer zou volgen. Maar als ze zweeg... Doodeng. Want wie weet zou er toch nog iets komen. Een straf. Een sneer. Iets. Soms kwam die. Maak vaak ook niet. Juist omdat je dat niet wist...."
Heb je een leesdip? Dit boek haalt je er zeker uit. Maar misschien zorgt het wel voor een bookhangover. Dan zijn de problemen nog niet opgelost. Ik wil verder niet teveel verklappen maar lees dit boek in elk geval! ;)
2
Reageer op deze recensie