Lezersrecensie
Laat die verfilming maar komen!
Flaptekst:
Megan ziet er als een berg tegen op om met kerst naar huis te gaan. Ze is de dorpsparia, die haar ex bij het altaar achterliet en naar de grote stad vluchtte. Ze kan het prima zonder alle drama stellen. Vooral nu hij verloofd is en zij voor de vierde keer dit jaar gedumpt werd.
Christian is het beu om elke kerst alleen thuis te komen. Hij vindt het helemaal niet erg om alleen te zijn, maar hij haat de droevige blikken van de familie als ze met z’n allen bij elkaar zitten.
Dus wanneer Megan en Christian elkaar (nogal letterlijk) tegen het lijf lopen in een pub in Dublin, bedenken ze een pact om hen de feestdagen door te helpen. Ze worden elkaars allerbeste nepdates ooit. Er worden regels opgesteld, en er wordt een contract ondertekend op een met wijn besmeurd servet. Ze zullen elkaar familiebijeenkomsten bijwonen en waanzinnig verliefd zijn, totdat alles er weer op zit.
Maar nu is iedereen thuis tijdens de feestdagen: hun twee grote families, enkele oude vrienden en dan ook nog oude vlammen met bijkomende oude gevoelens… En dat wordt toch wel rommelig. Als daar een ingesneeuwde hut en een beetje kerstmagie aan worden toegevoegd, kan er zomaar vanalles gebeuren…
Een tweede kerstboek van Catherine Walsh, dat moet ook weer een succes zijn toch?
Allereerst vind ik de cover geweldig. Simpel, maar je krijgt er meteen een kerstig gevoel van. De groene kleur past helemaal bij het kerstige thema.
“Sorry? vraagt ze, terwijl ze hem al bijna heeft opgetild. Is deze bezet… O, is dat een peuter?
Zoe en ik draaien ons allebei om naar Zoe’s zoontje Tiernan van bijna twee, die naast haar zit te genieten van zijn dagelijkse toegestane tijd op een tablet.
Dat lijkt mij wel, zegt Zoe langzaam. Hij zat er al toen wij aankwamen.”
Dan het verhaal… het klinkt veelbelovend. Het begin is eigenlijk al meteen grappig en je wilt meteen doorlezen. Mede door de fijne schrijfstijl van de auteur en de hele setting van het boek is het lastig om het boek aan de kant te leggen.
Megan en Christian zijn beide fijne personages om over te lezen en je bent nieuwsgierig naar hun verhalen. Wat ik leuk vond is dat zij eigenlijk meteen een klik hebben samen na hun plotselinge ontmoeting. En van het een komt het ander natuurlijk….
De familieleden van beide zijn belangrijk in het verhaal en een leuke toevoeging. Zij maken het verhaal compleet, vind ik. Het zorgt voor grappige, hartverwarmende situaties en tegelijkertijd voor wat drama. In ieder goed feelgood boek hoort een beetje drama!
Het boek krijgt 4 sterren van mij, want het is gewoon een heerlijk, kerstige feelgood. Met humor, serieuze gesprekken én natuurlijk een flinke dosis kerstmagie. Hoe tof zou dit verhaal zijn als kerstfilm? Wat mij betreft een dikke aanrader!
Megan ziet er als een berg tegen op om met kerst naar huis te gaan. Ze is de dorpsparia, die haar ex bij het altaar achterliet en naar de grote stad vluchtte. Ze kan het prima zonder alle drama stellen. Vooral nu hij verloofd is en zij voor de vierde keer dit jaar gedumpt werd.
Christian is het beu om elke kerst alleen thuis te komen. Hij vindt het helemaal niet erg om alleen te zijn, maar hij haat de droevige blikken van de familie als ze met z’n allen bij elkaar zitten.
Dus wanneer Megan en Christian elkaar (nogal letterlijk) tegen het lijf lopen in een pub in Dublin, bedenken ze een pact om hen de feestdagen door te helpen. Ze worden elkaars allerbeste nepdates ooit. Er worden regels opgesteld, en er wordt een contract ondertekend op een met wijn besmeurd servet. Ze zullen elkaar familiebijeenkomsten bijwonen en waanzinnig verliefd zijn, totdat alles er weer op zit.
Maar nu is iedereen thuis tijdens de feestdagen: hun twee grote families, enkele oude vrienden en dan ook nog oude vlammen met bijkomende oude gevoelens… En dat wordt toch wel rommelig. Als daar een ingesneeuwde hut en een beetje kerstmagie aan worden toegevoegd, kan er zomaar vanalles gebeuren…
Een tweede kerstboek van Catherine Walsh, dat moet ook weer een succes zijn toch?
Allereerst vind ik de cover geweldig. Simpel, maar je krijgt er meteen een kerstig gevoel van. De groene kleur past helemaal bij het kerstige thema.
“Sorry? vraagt ze, terwijl ze hem al bijna heeft opgetild. Is deze bezet… O, is dat een peuter?
Zoe en ik draaien ons allebei om naar Zoe’s zoontje Tiernan van bijna twee, die naast haar zit te genieten van zijn dagelijkse toegestane tijd op een tablet.
Dat lijkt mij wel, zegt Zoe langzaam. Hij zat er al toen wij aankwamen.”
Dan het verhaal… het klinkt veelbelovend. Het begin is eigenlijk al meteen grappig en je wilt meteen doorlezen. Mede door de fijne schrijfstijl van de auteur en de hele setting van het boek is het lastig om het boek aan de kant te leggen.
Megan en Christian zijn beide fijne personages om over te lezen en je bent nieuwsgierig naar hun verhalen. Wat ik leuk vond is dat zij eigenlijk meteen een klik hebben samen na hun plotselinge ontmoeting. En van het een komt het ander natuurlijk….
De familieleden van beide zijn belangrijk in het verhaal en een leuke toevoeging. Zij maken het verhaal compleet, vind ik. Het zorgt voor grappige, hartverwarmende situaties en tegelijkertijd voor wat drama. In ieder goed feelgood boek hoort een beetje drama!
Het boek krijgt 4 sterren van mij, want het is gewoon een heerlijk, kerstige feelgood. Met humor, serieuze gesprekken én natuurlijk een flinke dosis kerstmagie. Hoe tof zou dit verhaal zijn als kerstfilm? Wat mij betreft een dikke aanrader!
1
Reageer op deze recensie