Lezersrecensie
Een fijne feelgood
-Flaptekst-
Beginnende leerkracht Kiki weet waar ze voor wil gaan. Ze werkt op een leuke basisschool, heeft een fijne klas en is collega’s met haar beste vriendin. Na haar nare ervaringen in haar eigen schooljaren is Kiki vastbesloten om de kinderen aan wie zij lesgeeft een goede basisschool tijd te geven.
Tim is afgestudeerd als gymdocent, al is dat eigenlijk niet waar hij voor wil gaan. Liever wil hij muzikant worden, maar ja, hallo onbereikbare droom. Bijna net zo onbereikbaar als zijn gepassioneerde, maar verlegen collega Kiki.
Noodgedwongen moeten Tim en Kiki samen de organisatie van het zomerfeest opnemen. Terwijl de aantrekkingskracht tussen hen onvermijdelijk lijkt, verloopt de samenwerking verre van soepel. Kiki worstelt met haar demonen uit het verleden en Tim raakt steeds meer gefrustreerd door zijn onvermogen als leraar. En trouwens, relaties tussen docenten zijn verboden. Ze kunnen zich beter richten op hun eigen toekomst. Los van elkaar. Zoals het bedoeld is. Toch?
Voor jou wil ik gaan zag ik vorig jaar veel voorbij komen op instagram en ik was daar erg nieuwsgierig naar, want die flaptekst klinkt goed, toch? En toen was daar een blogtour en mocht ik het boek gaan lezen.
Het boek leest vanaf de eerste bladzijde heerlijk weg. Dat komt ook door de korte hoofdstukken in combinatie met een fijne manier van schrijven. Ik vond Kiki en Tim hele fijne personages om over te lezen en hoe verder je komt hoe meer je ze leert kennen en met ze meeleeft.
Want dat beide personages het niet makkelijk hebben (gehad) staat buiten kijf. Je hebt alleen geen idee wat er gebeurt is maar gaandeweg kom je daar wel achter.
De hoofdstukken wisselen af tussen Kiki (de meeste) en Tim, maar ook zijn er vanuit beide personages hoofdstukken vanuit het verleden geschreven. Zo krijgt de lezer een nog completer beeld van beide personages.
Het boek krijgt van mij 3 sterren want het verhaal had voor mij korter gekund/ gemogen. Het duurt allemaal net iets te lang, maar als je van slow burn houdt is dit misschien helemaal passend. Zeker omdat het mede door de schrijfstijl gewoon lekker weg blijft lezen.
Wat ik erg leuk vond is dat het zich afspeelt op een basisschool en dat zeker richting het einde het zorgt voor een fijn en warm feelgood gevoel.
Beginnende leerkracht Kiki weet waar ze voor wil gaan. Ze werkt op een leuke basisschool, heeft een fijne klas en is collega’s met haar beste vriendin. Na haar nare ervaringen in haar eigen schooljaren is Kiki vastbesloten om de kinderen aan wie zij lesgeeft een goede basisschool tijd te geven.
Tim is afgestudeerd als gymdocent, al is dat eigenlijk niet waar hij voor wil gaan. Liever wil hij muzikant worden, maar ja, hallo onbereikbare droom. Bijna net zo onbereikbaar als zijn gepassioneerde, maar verlegen collega Kiki.
Noodgedwongen moeten Tim en Kiki samen de organisatie van het zomerfeest opnemen. Terwijl de aantrekkingskracht tussen hen onvermijdelijk lijkt, verloopt de samenwerking verre van soepel. Kiki worstelt met haar demonen uit het verleden en Tim raakt steeds meer gefrustreerd door zijn onvermogen als leraar. En trouwens, relaties tussen docenten zijn verboden. Ze kunnen zich beter richten op hun eigen toekomst. Los van elkaar. Zoals het bedoeld is. Toch?
Voor jou wil ik gaan zag ik vorig jaar veel voorbij komen op instagram en ik was daar erg nieuwsgierig naar, want die flaptekst klinkt goed, toch? En toen was daar een blogtour en mocht ik het boek gaan lezen.
Het boek leest vanaf de eerste bladzijde heerlijk weg. Dat komt ook door de korte hoofdstukken in combinatie met een fijne manier van schrijven. Ik vond Kiki en Tim hele fijne personages om over te lezen en hoe verder je komt hoe meer je ze leert kennen en met ze meeleeft.
Want dat beide personages het niet makkelijk hebben (gehad) staat buiten kijf. Je hebt alleen geen idee wat er gebeurt is maar gaandeweg kom je daar wel achter.
De hoofdstukken wisselen af tussen Kiki (de meeste) en Tim, maar ook zijn er vanuit beide personages hoofdstukken vanuit het verleden geschreven. Zo krijgt de lezer een nog completer beeld van beide personages.
Het boek krijgt van mij 3 sterren want het verhaal had voor mij korter gekund/ gemogen. Het duurt allemaal net iets te lang, maar als je van slow burn houdt is dit misschien helemaal passend. Zeker omdat het mede door de schrijfstijl gewoon lekker weg blijft lezen.
Wat ik erg leuk vond is dat het zich afspeelt op een basisschool en dat zeker richting het einde het zorgt voor een fijn en warm feelgood gevoel.
2
Reageer op deze recensie
