Wat als op een kleine fout de doodstraf staat?

Schrijven zat altijd al in het bloed van Daniëlle Bakhuis. Al heel haar leven schrijft ze verhalen, maar op haar zesentwintigste stapt ze voor het eerst naar een uitgeverij, wat het begin is van een hele reeks jeugdboeken. De bekendste zijn Wraak en Zes Seconden. Naast auteur is Bakhuis ook journaliste bij GIRLZ en CosmoGIRL.  

In haar nieuwste YA-thriller is het het jaar 2048 en Het Collectief is aan de macht. Het land is ommuurt en het leven ziet er voor iedereen hetzelfde uit. Dezelfde huizen, dezelfde kleren, hetzelfde eten. Iedereen is gelijk, maar het leven is kleurloos en voorspelbaar en bij een misstap word je zwaar gestraft. De doodstraf is weer ingevoerd en tieners die een overtreding begaan worden live op televisie geëxecuteerd in De Executie. Elke aflevering worden er vijf jongeren in hangende kooien gestoken en bij vier van hen zal de bodem van hun kooi openklappen, waardoor ze in de afgrond storten. Een tiener krijgt een herkansing in de maatschappij, Het Collectief beslist wie dat zal zijn.  

Als je op de achterflap van De Executie de samenvatting leest, dan lijkt het op het eerste zicht een afkooksel van De Hongerspelen. Een dystopische toekomst, waar jongeren op live televisie strijden om hun leven. Dat zorgt ervoor dat de verwachtingen bij het begin van het boek heel laag zijn. Maar het schrijftalent van Bakhuis is zo groot waardoor zij je toch gemakkelijk meetrekt in het verhaal.  

Je wordt meteen meegetrokken in de communistische wereld van Het Collectief, met een dictator aan de macht. Het boek begint en je wordt middenin een ijzingwekkende gebeurtenis gegooid, waardoor de auteur je aandacht meteen vastgrijpt. De grote kracht van De Executie zijn de onverwachte plotwendingen, het boek zit er vol mee, wat er voor zorgt dat je een grote hoeveelheid emoties ondergaat: schok, verwarring, verbazing, ontzetting, …  

Na de eerste plottwist wordt het onmogelijk om dit boek nog weg te leggen. Elke keer als je denkt dat je weet hoe het gaat gaan, weet Daniëlle Bakhuis je toch nog te verbazen. De Executie is onvoorspelbaar tot op het einde en bovendien een sterk neergeschreven verhaal, met een enorm creatieve opbouw en manier van vertellen.  

Om het boek nog beter te maken verweeft de schrijfster ook nog een heftige realiteit doorheen het verhaal. Het is een waarschuwing, dat de geschiedenis niet herhaald mag worden, maar het is ook een weergave van de realiteit. Zonder dat je het beseft, lees je verhalen die zich al afgespeeld hebben op onze wereld en die zich nog steeds afspelen vandaag de dag.  

Het einde van De Executie is zo krachtig omdat ze met een korte schets zo mooi verwoordt wat er vandaag aan de hand is, ook in de Westerse wereld. Je legt De Executie weg met zweethanden van de spanning, het is ook onmogelijk om te stoppen met denken over wat de schrijfster hier verteld heeft.  

Hoewel de achterflap van De Executie je hart niet sneller doet slaan, overtreft het al na de eerste pagina’s je verwachtingen. Het boek is onmogelijk om weg te leggen en je hartslag schiet met elke plottwist naar grotere hoogten. Het lijkt je alsof je in een fictieve wereld bevindt, maar de schrijfster doet je beseffen dat het realistischer is dan je denkt. De combinatie van een sterk fictief verhaal en een onverwachte dosis realiteit zorgt dat dit boek een topper is. Eén boodschap: dit wil je lezen.