Meer dan 5,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Uit de criminele wereld valt niet te ontsnappen

Elise Hermans 25 juni 2018

Hebzucht is het tweede deel in de ‘The Cruelty’-reeks van Scott Bergstrom. Met het eerste deel, Meedogenloos, boekte de Amerikaanse schrijver een groot succes. Knap, want Meedogenloos was zijn debuut. Naast het schrijven is Bergstrom fotograaf en reist hij heel veel. Hebzucht is vertaald naar het Nederlands door Marie-Louise van Dongen.  

Na de gebeurtenissen in Meedogenloos is Gwen samen met haar vader ondergedoken in Uruguay. Het leven is zwaar, ze moet hard werken om rond te komen en moet ook constant op haar hoede blijven voor gevaar. Wanneer Gwen te weten komt dat haar vader op de dodenlijst van de CIA komt te staan, weet ze dat ze actie moet ondernemen. Algauw wordt ze weer opgeslokt in de duistere wereld waarin ze ongewild terechtkwam.  

Na Meedogenloos is Hebzucht een beetje teleurstellend. Hoewel het boek weer erg goed geschreven is, komt het heel traag op gang. Ook is de situatie van Gwen niet helemaal duidelijk. Wat gaat ze doen en hoe gaat dat haar redden? Het was te verwachten dat Gwen niet meer dezelfde zou zijn als in boek één, dat voelde je op het einde al aan, maar ze is amper te herkennen. Meedogenloos was zo sterk doordat je meegesleept werd in Gwen’s karakter en haar ontwikkeling. In Hebzucht is dat afwezig en wordt de persoonlijkheid van Gwen veel oppervlakkiger aangeraakt.  

Er gebeuren duizenden dingen na elkaar en soms is het moeilijk om te blijven volgen en het begin is daardoor niet zo sterk. Bovendien moet je Meedogenloos gelezen hebben alvorens je aan Hebzucht begint, anders is het onmogelijk om het verhaal te volgen. Bergstrom had gerust iets meer terug mogen grijpen naar deel één. Gelukkig neemt Bergstrom de draad weer op wanneer Gwen in Duitsland terechtkomt. Daar grijpt hij je terug bij de keel zoals hij zo goed deed in Meedogenloos.  

Hebzucht is een donker boek en dat is wat het toch ook sterk maakt. Verwacht geen positiviteit of het omzwachtelen van gebeurtenissen, Gwen duikelt van de ene heftige situatie in de andere en het lijkt nooit te stoppen. Dat is ook de realiteit van het criminele leven en dat geeft Bergstrom heel mooi weer. Deze wereld is hard en onvergeeflijk en laat je nooit meer los. Ondanks alles blijf je hopen, ook al blijkt de situatie telkens weer hopeloos te zijn. Dat draagt bij aan de spanning, want het verhaal is onvoorspelbaar. Je weet nooit wat er gaat gebeuren en hoe het gaat eindigen.  

Met de The Cruelty-reeks zet de schrijver je aan het denken. Wie is er goed en wie is er slecht, wat is goed en wat is kwaad en wat gebeurt er allemaal zonder dat wij het weten? Hij bekritiseert de geheime diensten van de overheden wereldwijd en wat hij schrijft roept heel veel vragen op. De schrijver confronteert je met dingen die je niet wilt weten en dat maakt het boek soms heel oncomfortabel om te lezen. ‘Is dit echt?’ is een van de vragen die naar boven komt als je dit boek leest. Uiteraard is het verhaal fictief, maar dat maakt de realiteit er achter niet minder waar.  

Hebzucht is geen boek waar je vrolijk van wordt. Bergstrom sleurt je even meedogenloos mee in het verhaal als de wereld waarover hij schrijft. Gwendolyns persoonlijke ontwikkeling blijft oppervlakkiger dan in deel één, maar de uitwerking van de wereld waarin ze leeft breidt de auteur des te meer uit. Wat hij neerschrijft is ongelofelijk gedetailleerd en uitgebreid en onmogelijk om je in te beelden, ook al is het gebaseerd op de waarheid.  

Dit boek grijpt je vast en dwingt je om na te denken over morele vraagstukken en over de verborgen realiteit van onze regeringen. Bergstrom creëert een inzicht in een wereld die voor de gewone burgers (meestal) verborgen en ongekend terrein is. En daarom blijft ook deel twee van de ‘The Cruelty’-reeks een aanrader. Hopelijk komt er ook een deel drie, want Gwen haar verhaal is nog niet afgerond. Al komt er misschien nooit een einde aan.  

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Elise Hermans

Gesponsord

Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.

'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'

'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.

Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.