De jongen van je dromen

Jen Minkman heeft al heel wat boeken op haar naam staan. Ze schrijft vooral dystopische fictie, verhalen over paranormale liefde en poëzie. Ook in het buitenland is deze Nederlandse schrijfster al erg bekend. Haar werk is al in negen verschillende talen gepubliceerd.  

In Het laatste licht verandert Moira’s leven wanneer zij en haar broer hun zus op Halloween helpen met het uitvoeren van een Wicca-ritueel. Samen komen ze in een vreemd landschap terecht, dat onaards aanvoelt. In het obscure woestijnlandschap ontmoet ze een knappe mysterieuze jongen die ze vanaf dat moment niet meer kan vergeten. Na de bezwering wordt alles terug normaal, maar dan verschijnt de jongen ook in haar dromen en wordt het steeds duidelijker dat Moira ook een rol speelt in deze geheimzinnige, donkere wereld. Wat haar echter zorgen baart, is dat ze gevoelens begint te krijgen voor de jongen… terwijl hij helemaal niet bestaat.  

Alleen al door de achterflap van het boek te lezen, wil je meteen het verhaal induiken. Vooral die ene laatste zin laat je niet los: ‘Wat als je écht kunt vallen voor de man van je dromen?’ Het boek begint meteen erg mysterieus met een kort stukje verhaal dat je beleeft door de ogen van een vreemde. Met woorden als ‘de Orde’, ‘tempel’, ‘verzen’ en ‘de kochak’. De eerste twee pagina’s creëren vooral vragen, wat je meteen doet verder lezen. Het verhaal doet je eerst kennismaken met het hoofdpersonage, Moira. Je stapt haar leven binnen vlak voor het Wicca-ritueel. Meteen ben je mee in Moira’s wereld en ontmoet je de mensen die haar nauw aan het hart liggen.  

De spanning van het boek stijgt plots met de Wicca-bezwering van Tabby, Moira’s zus. Van dan af is het niet meer gemakkelijk om het boek naast je neer te leggen. In een stroomversnelling kom je steeds meer te weten over de vreemde wereld en de geheimzinnige, knappe jongen die Moira daar ontmoet. Net zoals Moira begrijp je niet wat er aan de hand is, wat er gebeurt en wat Moira’s rol is in deze dromen.  

Minkman slaagt er in niet alleen meteen in om spanning op te wekken, het verhaal wordt alleen maar meeslepender tot het eindigt in een aangrijpend hoogtepunt. Het einde van het verhaal is onvoorspelbaar, opwindend en bloedstollend. Het is duidelijk dat de schrijfster al veel ervaring heeft, want haar schrijfstijl neemt je, samen met het intrigerende verhaal, vloeiend mee tot op de laatste pagina.  

De personages zijn prachtig ontwikkeld en op het einde van het boek mis je hun warmte, omdat ze als familie aan beginnen te voelen. Het boek laat je achter met een leeg gevoel, in de meest positieve zin. De personages zijn zo warm en vertrouwd dat je hen mist als het boek uit is.  

Het laatste licht is een verhaal dat je niet meteen zal loslaten en het is zeker de moeite om het te lezen. Voor je het weet – en tot je grote spijt – is het boek uit.