Soms is een geheim groter dan de waarheid

Onruststokers is de eerste roman van Catherine Barter, een Britse schrijfster met een passie voor Amerikaanse literatuur. Naast het schrijven is ze medemanager van een boekenwinkel in Londen. En hoewel ze een grote fan is van horrorfilms, is Onruststokers geen horrorverhaal.  

De vijftienjarige Alena groeit op bij haar halfbroer Danny en zijn vriend Nick, die een koffiebar heeft. De zaak is ook de plek waar ze het allerliefste is. Alena heeft haar moeder nooit gekend, en ze begint steeds meer vragen over haar te stellen. Alleen wil haar broer die niet beantwoorden en dat zorgt voor veel spanningen. Als Londen dan nog op zijn kop staat doordat een aanslagpleger bommen legt in de supermarkten in de buurt en de koffiezaak vernield wordt, haalt het haar wereld overhoop. Wil haar broer haar gewoon voor de werkelijkheid beschermen

Catherine Barter schrijft vlot en neemt je meteen mee in het verhaal. Ze valt met de eerste pagina’s echt met de deur in huis en je springt direct in Alena’s leefwereld. De basis is gezet. Echt een sterk begin. Het verhaal is heel goed opgebouwd en langzaam stijgt de spanning en komen er steeds meer vragen naar boven. Je nieuwsgierigheid is vanaf pagina 1 gewekt.  

De kracht van dit boek is dat als je begint met lezen, je sowieso wilt doorgaan tot het einde. Want wat is er gebeurd? Je wilt net als Alena weten en begrijpen wat er aan de hand is. Eerlijk is eerlijk, soms gaat het verhaal wel traag. (Of komt dat omdat je te graag de antwoorden wilt kennen?) Het boek had gerust een paar pagina’s minder mogen bevatten.  

Alena is best een brave tiener en is verbazingwekkend rustig in haar zoektocht. Haar broer reageert overgevoelig en zij stopt dan al snel met het stellen van vragen. Dat lijkt soms een beetje onrealistisch, wat jammer is. Dat zorgt er ook voor dat er een afstand blijft tussen de lezer en het hoofdpersonage. Ondanks het feit dat je alles beleeft vanuit de ogen van Alena, voelt het op het einde van het boek niet alsof je haar door en door kent. Het verhaal blijft wel bij, maar Alena als personage niet per se. Ze is vrij blanco.  

Onruststokers bevat een donkere thematiek: dit is niet het boek waar je vrolijk van wordt. Het draagt de angst mee die vandaag de dag ook in onze maatschappij aanwezig is. Het toont aan hoe aanslagen het dagelijkse leven van iedereen kunnen beïnvloeden. Het boek geeft knap weer wat angst doet met de mensen en hoe de maatschappij daar mee omgaat. Het heeft een sterke link met de realiteit en het boek doet je kritisch nadenken over de media.  

Onruststokers is een goed boek, zeker voor een eerste roman. De spanning blijft op elke pagina aanwezig en groeit gestaag doorheen het hele boek, waardoor je gegarandeerd tot aan het einde geïntrigeerd blijft. De donkere sfeer stemt je niet vrolijk, maar draagt wel bij aan de kracht van het verhaal. Verder is ook de weergave van de angst door aanslagen heel realistisch weergegeven. Wat minder leuk is aan Onruststokers is dat er soms weinig gebeurt, waardoor het verhaal even trager gaat. Maar al bij al is het een goed boek en ga je er sowieso van genieten om het te lezen, want het verhaal grijpt je wel naar de keel.