Hebban recensie
Het verhaal is niet voorspelbaar
de spanning is niet oppervlakkig, en het bevat ook een mix van emoties: een verhaal met een moraal.,Carlos Ruiz Zafon zegt zelf dat hij boeken wil schrijven die een intense leeservaring teweegbrengen. Zijn boeken, avonturenromans met bovennatuurlijke elementen bevatten veel mysterie en gaan over de eeuwenoude strijd die nooit ophoudt: de strijd tussen goed en kwaad.
Wanneer de echtgenoot en vader van Simone Sauvelle en haar kinderen, Irene en Dorian sterft, komt de familie in moeilijkheden. Want Armand Sauvelle liet niet alleen een grote leegte achter in hun hart, maar ook een hele berg schulden. Maar Simone krijgt een goed betaald baantje aangeboden aan de Normandische kust, als hoofd in de huishouding en bibliothecaresse van de speelgoedfabrikant, Lazarus Jann. De hele familie verhuist naar Normandië en alles lijkt goed te gaan. Ze voelen zich al snel thuis in het dorp en Lazarus Jann blijkt de vriendelijkheid zelve. Irene wordt verliefd op de stille Ismaël en Dorian gaat helemaal op in zijn passie voor de geografie. Wanneer Hannah, de vriendin van Irene en de nicht van Ismaël, een verdachte dood sterft, besluiten ze op onderzoek uit te gaan. Langzaamaan komen ze erachter dat de zo vriendelijke speelgoedfabrikant een duistere geschiedenis meedraagt en een donker geheim bewaart.
Septemberlichten heeft me vanaf de eerste pagina aangegrepen en zonder te stoppen naar de laatste pagina geleid. Dit boek is wat een thriller moet zijn. Je weet niet wat er gaat komen, het zit vol spanning die pagina na pagina toeneemt. Wat op de achterkant van het boek staat: Wat men het Kwaad beloofd heeft, dat komt men halen vertelt een groot deel van het verhaal, dat ik natuurlijk niet helemaal uit de doeken ga doen. De liefde tussen Irene en Ismaël is prachtig beschreven, het hele avontuur door. Hun prille liefde heft de zware sfeer van het boek een beetje op. Want zwaar is het wel, maar prachtig zwaar, krachtig zwaar. Pakkend. Het grootste deel van het avontuur beleef je samen met het jonge koppel, maar af en toe is er een mooie afwisseling met enkele andere personages, wat alleen maar aan de spanning bijdraagt. Telkens als je denkt dat je weet hoe het in elkaar zit ontdek je dat het toch niet zo is. Je vraagt je de hele tijd af hoe de dingen gaan aflopen en wanneer je dat eindelijk weet is er weer iets nieuws om naar uit te kijken. Gevaarlijk om in dit boek te beginnen als je niet veel tijd hebt, want ik kon niet stoppen voor ik wist hoe het afliep.
Als je van thrillers houdt zou ik dit boek ten zeerste aanraden. Het verhaal is niet voorspelbaar, de spanning is niet oppervlakkig, en het bevat ook een mix van emoties: een verhaal met een moraal. Toch geef ik dit boek geen 5 sterren, omdat het verhaal af en toe een beetje een dipje heeft, ook al is dat snel voorbij. Ik heb boeken gelezen die toch nét dat ietsje meer hadden.
Wanneer de echtgenoot en vader van Simone Sauvelle en haar kinderen, Irene en Dorian sterft, komt de familie in moeilijkheden. Want Armand Sauvelle liet niet alleen een grote leegte achter in hun hart, maar ook een hele berg schulden. Maar Simone krijgt een goed betaald baantje aangeboden aan de Normandische kust, als hoofd in de huishouding en bibliothecaresse van de speelgoedfabrikant, Lazarus Jann. De hele familie verhuist naar Normandië en alles lijkt goed te gaan. Ze voelen zich al snel thuis in het dorp en Lazarus Jann blijkt de vriendelijkheid zelve. Irene wordt verliefd op de stille Ismaël en Dorian gaat helemaal op in zijn passie voor de geografie. Wanneer Hannah, de vriendin van Irene en de nicht van Ismaël, een verdachte dood sterft, besluiten ze op onderzoek uit te gaan. Langzaamaan komen ze erachter dat de zo vriendelijke speelgoedfabrikant een duistere geschiedenis meedraagt en een donker geheim bewaart.
Septemberlichten heeft me vanaf de eerste pagina aangegrepen en zonder te stoppen naar de laatste pagina geleid. Dit boek is wat een thriller moet zijn. Je weet niet wat er gaat komen, het zit vol spanning die pagina na pagina toeneemt. Wat op de achterkant van het boek staat: Wat men het Kwaad beloofd heeft, dat komt men halen vertelt een groot deel van het verhaal, dat ik natuurlijk niet helemaal uit de doeken ga doen. De liefde tussen Irene en Ismaël is prachtig beschreven, het hele avontuur door. Hun prille liefde heft de zware sfeer van het boek een beetje op. Want zwaar is het wel, maar prachtig zwaar, krachtig zwaar. Pakkend. Het grootste deel van het avontuur beleef je samen met het jonge koppel, maar af en toe is er een mooie afwisseling met enkele andere personages, wat alleen maar aan de spanning bijdraagt. Telkens als je denkt dat je weet hoe het in elkaar zit ontdek je dat het toch niet zo is. Je vraagt je de hele tijd af hoe de dingen gaan aflopen en wanneer je dat eindelijk weet is er weer iets nieuws om naar uit te kijken. Gevaarlijk om in dit boek te beginnen als je niet veel tijd hebt, want ik kon niet stoppen voor ik wist hoe het afliep.
Als je van thrillers houdt zou ik dit boek ten zeerste aanraden. Het verhaal is niet voorspelbaar, de spanning is niet oppervlakkig, en het bevat ook een mix van emoties: een verhaal met een moraal. Toch geef ik dit boek geen 5 sterren, omdat het verhaal af en toe een beetje een dipje heeft, ook al is dat snel voorbij. Ik heb boeken gelezen die toch nét dat ietsje meer hadden.
2
Reageer op deze recensie