Lezersrecensie
Politieverhaal
Over de auteur had ik al veel gelezen op social media. Ik heb de kans gehad om hem te ontmoeten in Maart dit jaar op het boekenevenement 'Beleef boeken'. Nieuwsgierig was ik toen naar zijn boek "De Naakte Man". Toen ik deze aankocht, gaf de auteur prompt zijn debuut "Wraak" mee.
Zéér nieuwsgierig ben ik begonnen in dit boek.
Het verhaal wordt verteld door een politie-inspecteur op rust, wiens vrouw net is overleden.
Omdat hij het niet aankan om alleen in het huis te blijven, waar hij samen met zijn vrouw in woonde, verhuist de gepensioneerde politie-inspecteur Arthur naar een woonzorgcentrum. Hij belandt in een depressie, waar hij na een tijd toch terug bovenop komt. Op een dag leest hij in de krant dat een veroordeelde dubbelvoudige moordenaar, na 40 jaar vrijkomt. Hij heeft deze crimineel zelf 40 jaar geleden achter de tralies gezet.
Deze laatste is uit op wraak, omdat hij door Arthur gearresteerd is geweest.
Arthurs overleden vrouw was een kunstenares die kunstwerken schilderde, met succes, want haar werken komen in een galerij terecht.
Arthur besluit om de kunstwerken nog eens te bezichtigen, maar dat gaat niet zonder problemen. Er gebeuren moorden.Het is Arthurs taak om uit te zoeken wat die moorden met de kunstwerken van zijn overleden vrouw te maken hebben.
Aangezien het al snel voor mij bleek dat het over een politieverhaal ging, triggerde mij dat minder, vooraal ook omdat alles ook uitgebreid wordt beschreven (plaats, personen,...)
Het verhaal kwam naar mijns inziens wat traag op gang, maar vanaf ongeveer de helft van het boek kwamer iets meer spanning in.
Zelf had ik ongeveer op nog 10 pagina's van het einde van het boek een vermoeden en dat werd ook bevestigd tot op een aantal pagina's van het einde, waar de de puzzelstukjes in elkaar vallen.
Zéér nieuwsgierig ben ik begonnen in dit boek.
Het verhaal wordt verteld door een politie-inspecteur op rust, wiens vrouw net is overleden.
Omdat hij het niet aankan om alleen in het huis te blijven, waar hij samen met zijn vrouw in woonde, verhuist de gepensioneerde politie-inspecteur Arthur naar een woonzorgcentrum. Hij belandt in een depressie, waar hij na een tijd toch terug bovenop komt. Op een dag leest hij in de krant dat een veroordeelde dubbelvoudige moordenaar, na 40 jaar vrijkomt. Hij heeft deze crimineel zelf 40 jaar geleden achter de tralies gezet.
Deze laatste is uit op wraak, omdat hij door Arthur gearresteerd is geweest.
Arthurs overleden vrouw was een kunstenares die kunstwerken schilderde, met succes, want haar werken komen in een galerij terecht.
Arthur besluit om de kunstwerken nog eens te bezichtigen, maar dat gaat niet zonder problemen. Er gebeuren moorden.Het is Arthurs taak om uit te zoeken wat die moorden met de kunstwerken van zijn overleden vrouw te maken hebben.
Aangezien het al snel voor mij bleek dat het over een politieverhaal ging, triggerde mij dat minder, vooraal ook omdat alles ook uitgebreid wordt beschreven (plaats, personen,...)
Het verhaal kwam naar mijns inziens wat traag op gang, maar vanaf ongeveer de helft van het boek kwamer iets meer spanning in.
Zelf had ik ongeveer op nog 10 pagina's van het einde van het boek een vermoeden en dat werd ook bevestigd tot op een aantal pagina's van het einde, waar de de puzzelstukjes in elkaar vallen.
2
Reageer op deze recensie