Dat kan niet met alle boeken...
Lezen in delen, verzuchtte ik. Want ik was vrijwel direct na ontvangst in Waar ik liever niet aan denk van Jente Posthuma begonnen te lezen. Al snel was ik vijftig bladzijden verder. Dat ging snel! Ik besloot om het boek nog even weg te leggen en een week voor start van de leesclubdiscussie weer op te pakken. Dan zou ik het verhaal nog vers in mijn geheugen hebben tijdens de discussie.
Dat was niet handig. Achteraf.
De donkere sfeer van het begin verdween in het gat van twee weken pauze. Dat verhaal over het waterboarden geeft een indruk van de relatie tussen broer en zus, dat vers in je herinnering de rest van het verhaal van een diepere, donkere kleur voorziet. Denk ik.
Want ik heb het weggelegd en pas twee weken later weer opgepakt.
Vanmorgen zag ik Jampiejoris weer voorin staan. Baarden!! En dikke truien, natuurlijk.
En ik zag wederom deze quote staan:
en hij wist dat Roy van hem gehouden had en dat dat genoeg had moeten zijn. Hij had alleen niets op tijd begrepen.
Uit Legende van een zelfmoord van David Vann.
Och ja, David Vann! Dat was het. Die quote zorgde voor torenhoge verwachtingen. Verwachtingen die door het sterke begin werden ingelost. Leken te worden ingelost, moet ik zeggen. Want na het sterke begin, verloor het verhaal aan kracht, donkerte, aan sfeer.
Kabbelen?
Ja, precies, het verhaal kabbelde voort. Slingerde en zweefde van hot naar her, bleef best aardig om te volgen, maar de weerhaakjes ontbraken.
Weerhaakjes?
Ja. Het tegenovergestelde van de zachtheid en de beschutting van truien. Een gevoel van onbehagen, ongemak oproepend, zoals die aflevering met Coetzee in Van de schoonheid en de troost. Mijn tenen doen nog pijn van het kromtrekken dat zich onwillekeurig voltrok toen ik (in 2012) naar die aflevering keek.
Mijn tenen trokken niet krom tijdens het lezen van Waar ik liever niet aan denk.
Het duister verdween in het vele wit.
Een onvolwassen, babbelende hoofdpersoon met slechts zicht op zichzelf bleef over.
En een poedel met de naam Ponzi.
Van een tante in New York.
En korte daadkrachtige zinnen, hier en daar een kwinkslag en aardige metaforen.
Of Leo uiteindelijk overblijft?
Geen idee.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
