Lezersrecensie
Snelle, niet altijd even geloofwaardige, psychologische thriller
Rona Halsall heeft in haar eigen land al de nodige boeken op haar naam staan, maar De Bigamist is haar eerste boek in een Nederlandse vertaling.
De proloog zuigt je direct het verhaal in: de nieuwsgierigheid van de lezer wordt enorm getriggerd en zet aan tot verder lezen.
Het leven van Emma staat aardig op haar kop door onder andere het overlijden van haar moeder. Zij gaat naar een bijeenkomst voor rouwverwerking, in de hoop dat het samenzijn met lotgenoten en er met elkaar over kunnen praten, haar zal helpen. Emma en Faith, degene die de bijeenkomsten geeft, hebben een klik en er ontstaat een soort van vriendschap tussen hen beiden. De ontmoeting met de broer van Faith, Sam, brengt weer licht in haar leven en al snel valt ze voor deze knappe architect en raakt zwanger. Het is alsof haar allergrootste wens uitkomt, een eigen gezinnetje. Dus negeert ze de soms wat vreemde gebeurtenissen die op haar pad komen en geeft zich over aan haar zwangerschap.
Sam is wel erg vaak weg en er gebeuren vreemde, gevaarlijke dingen in en rondom hun huis. Dan ontdekt ze dat Sam blijkbaar nog een andere vrouw heeft en waarom blijft hij vragen om geld voor hun nieuw te bouwen huis? Zijn het haar hormonen die haar parten spelen of is er meer aan de hand?
Rona Halsall heeft met De Bigamist een originele thriller geschreven, maar toch ben ik niet razend enthousiast. De (te) vele plotwendingen maken het verhaal ongeloofwaardig; er zijn te veel toevalligheden. De wat afstandelijke schrijfstijl van Rona maakt dat je niet direct een connectie voelt met de hoofdpersonages. Aan het begin ergerde ik me ook aan de naïviteit van Emma; dit duurde te lang. Het boek leest vlot weg door het toegankelijke taalgebruik en Rona weet bij de lezer de nodige vragen in het hoofd te planten tijdens het lezen.
Het boek is opgebouwd uit diverse delen, zich afspelend in heden en verleden. Je krijgt steeds wat meer inzicht in de gebeurtenissen en de geheimen die er spelen. Duidelijk wordt dat Sam niet de enige is met geheimen en vreemd onverklaarbaar gedrag, ook Emma is een behoorlijk verknipte tante met eigen geheimen.
Het is een verhaal dat je na het dichtslaan van het boek even moet laten bezinken, waar je nog even verder over nadenkt. Hoe fijn is het dan ook dat ik dit boek mocht lezen met de leesclub van Ilona van Uitgeverij Luitingh Sijthoff, zodat je het boek met elkaar door kunt spreken. Dank dan ook aan de uitgever voor het vooruitlees-exemplaar en de gezellige boekclub.
3,5 ster
De proloog zuigt je direct het verhaal in: de nieuwsgierigheid van de lezer wordt enorm getriggerd en zet aan tot verder lezen.
Het leven van Emma staat aardig op haar kop door onder andere het overlijden van haar moeder. Zij gaat naar een bijeenkomst voor rouwverwerking, in de hoop dat het samenzijn met lotgenoten en er met elkaar over kunnen praten, haar zal helpen. Emma en Faith, degene die de bijeenkomsten geeft, hebben een klik en er ontstaat een soort van vriendschap tussen hen beiden. De ontmoeting met de broer van Faith, Sam, brengt weer licht in haar leven en al snel valt ze voor deze knappe architect en raakt zwanger. Het is alsof haar allergrootste wens uitkomt, een eigen gezinnetje. Dus negeert ze de soms wat vreemde gebeurtenissen die op haar pad komen en geeft zich over aan haar zwangerschap.
Sam is wel erg vaak weg en er gebeuren vreemde, gevaarlijke dingen in en rondom hun huis. Dan ontdekt ze dat Sam blijkbaar nog een andere vrouw heeft en waarom blijft hij vragen om geld voor hun nieuw te bouwen huis? Zijn het haar hormonen die haar parten spelen of is er meer aan de hand?
Rona Halsall heeft met De Bigamist een originele thriller geschreven, maar toch ben ik niet razend enthousiast. De (te) vele plotwendingen maken het verhaal ongeloofwaardig; er zijn te veel toevalligheden. De wat afstandelijke schrijfstijl van Rona maakt dat je niet direct een connectie voelt met de hoofdpersonages. Aan het begin ergerde ik me ook aan de naïviteit van Emma; dit duurde te lang. Het boek leest vlot weg door het toegankelijke taalgebruik en Rona weet bij de lezer de nodige vragen in het hoofd te planten tijdens het lezen.
Het boek is opgebouwd uit diverse delen, zich afspelend in heden en verleden. Je krijgt steeds wat meer inzicht in de gebeurtenissen en de geheimen die er spelen. Duidelijk wordt dat Sam niet de enige is met geheimen en vreemd onverklaarbaar gedrag, ook Emma is een behoorlijk verknipte tante met eigen geheimen.
Het is een verhaal dat je na het dichtslaan van het boek even moet laten bezinken, waar je nog even verder over nadenkt. Hoe fijn is het dan ook dat ik dit boek mocht lezen met de leesclub van Ilona van Uitgeverij Luitingh Sijthoff, zodat je het boek met elkaar door kunt spreken. Dank dan ook aan de uitgever voor het vooruitlees-exemplaar en de gezellige boekclub.
3,5 ster
1
Reageer op deze recensie