Maak kennis met de bewoners van een portiekflat aan de Meidoornsingel

In ‘Een aardig meisje’ maak je kennis met Mega Smit, die haar eigen appartement betrekt in een portiekflat met zes appartementen. Ze komt uit een gewelddadige relatie en hoopt haar rust weer te vinden. Op de derde etage komt ze tegenover Harmen, Sharon en hun zoon Hero te wonen.

Ze valt meteen met haar neus in de boter, want het is tijd voor de jaarlijkse vergadering van de VVE. Haar onderburen, Bart en Patty, hebben haar al het een en ander ingefluisterd over Harmen, die de administrateur is van de VVE. Tijdens de vergadering voelt Megan dat er tussen de diverse bewoners van de portiekflat van alles speelt. Echt haar vinger er op leggen, kan zij natuurlijk nog niet, want ze kent hen nog niet.

Het verhaal gaat van start met een proloog die direct de nodige vragen bij de lezer oproepen. Het begin lijkt het einde, maar hoe zit dat?

“De man die me gaat doden, buigt zich over me heen.” (quote)

Wie is het slachtoffer? Wie is de dader? Wat is er aan de hand?

Je beleeft het verhaal vanuit de diverse bewoners van de appartementen en vanuit een van de rechercheurs, die het onderzoek draait naar de dood van een van de bewoners. Je leert ze stuk voor stuk aardig goed kennen: hun karakters, hun gevoelens jegens de andere bewoners en snapt daardoor waardoor het onderzoek geen gemakkelijk onderzoek is. Allemaal hebben ze zo wel hun beweegredenen.

Het verhaal leest gemakkelijk weg door de soepele schrijfstijl van Elvin Post. Ook de verschillende verhaallijnen, verteld vanuit meerdere perspectieven, houden de lezer geboeid.

Er komen aardig wat pittige thema’s voorbij in dit boek, maar stuk voor stuk wel passend en het gedrag van bepaalde personen komen daardoor ook realistisch over.

Het plot kwam voor mij niet geheel als een verrassing. Iemand die veel thrillers leest ziet het wel aankomen. Toch is er niets mis met de weg er naar toe. Ook het eind van het boek laat je met een glimlach achter.

Door het gebrek aan echte spanning voelt ‘Een aardig meisje’ voor mij niet echt aan als een thriller, maar meer als een roman over buurtgenoten met thrillerelementen. De dynamiek tussen de bewoners maken het overigens een prima boek om je een aantal uren mee te vermaken in de zoektocht naar wie een van hen heeft omgebracht of is de dader iemand van buiten?

Dank aan uitgeverij Ambo-Anthos voor het recensie-exemplaar. Dit heeft overigens geen enkele invloed op mijn mening over het boek.