Waardig einde van deze trilogie

We zijn drie jaar verder in de tijd dan waar deel 2, Bloedband, eindigde. Barbara heeft de zorg voor haar kleindochter, nu Kim is omgebracht en het detectivebureau Blom & Blom, dat zij samen met haar dochter had opgezet, staat op een zeer laag pitje. Barbara is nog steeds overtuigd dat zij weet wie de dader is van deze gruwelijke daad, maar de politie heeft geen bewijs, dus daar stopt het voor hen op dit moment.

Naast de zorg voor haar kleindochter neemt Barbara toch nog een zaak aan van een van haar buren, Lois. Het zoontje van Lois zit op hetzelfde kinderdagverblijf als haar kleindochter Lily en bij geval passen zij op elkaars (klein)kinderen. De vaste oppas van Lily is echter hun overbuurvrouw; een vrouw die het reilen en zeilen in de buurt aardig in de smiezen houdt.

Teun, die we nog kennen uit de twee eerder verschenen delen, lijkt zich momenteel rustig te houden. Maar dan komt Lily op een dag thuis van het kinderdagverblijf met het verhaal over een aardige meneer. De voelsprieten van Barbara staat direct op scherp; het kan niet anders of dit is Teun of een handlanger van hem die via Lily Barbara willen raken.

Ook in dit deel weet Jet van Vuurren de verschillende verhaallijnen weer keurig aan elkaar te knopen, zonder dat het verhaal inboet aan spanning. De persoonlijke strijdtocht van Barbara is intens en je leeft mee met haar zoektocht naar de verblijfplaats van Teun. Naarmate je verder in het verhaal komt zie je steeds meer samenhang en de gevolgen die deze kunnen hebben op de betrokkenen.

De opbouw van het verhaal laat niets te wensen over en het plot is helemaal passend. Zal het goed aflopen? Dat is echt nog maar de vraag want wie de eerdere twee boeken ook heeft gelezen, weet dat Barbara graag op eigen houtje werkt en behoorlijk eigenwijs kan zijn in haar optreden. Ze is een geloofwaardig personage die gaat waar zij voor staat en dat siert haar. Dat ze daardoor in lastige situaties terecht komt, staat buiten kijf, maar geeft ook weer meer spanning aan het verhaal.
Door de vlotte toegankelijke schrijfstijl van Jet van Vuuren leest het boek gemakkelijk en ontspannen weg. Door de verschillende verhaallijnen blijf je nieuwsgierig als lezer en lees je nog snel een hoofdstuk extra.
Kwaad bloed is een waardige afsluiter van deze trilogie.

Dank aan uitgeverij Ambo Anthos voor het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.