Lezersrecensie
Doet je de wereld om je heen vergeten
Eerder las ik ook al oorlogsromans, maar zo een als deze ‘Vind me aan de andere kant’ las ik nog niet. Wat een boek!!! Ik pink niet snel een traantje weg tijdens het lezen van een verhaal, ook al raakt het me. Dit keer wel, want dit verhaal komt binnen en hoe! Ik hield het dan ook niet droog bij bepaalde scenes in het verhaal. Het is zo levensecht beschreven allemaal.
Eva wordt door haar moeder naar Berlijn gestuurd om daar de verpleegstersopleiding te gaan doen. Zij zelf zit hier totaal niet op te wachten en het komt de verstandhouding tussen moeder en dochter dan ook niet ten goede. Haar vader is vermist geraakt en over zijn lot bestaat nog altijd geen duidelijkheid. In Berlijn verblijft ze bij dokter Cohen, een vriend van haar vader.
In het begin kan Eva haar draai niet vinden in het drukke Berlijn. Het is er zo anders dan in het kleine dorpje in Beieren, waar zij vandaan komt. Maar zodra ze Itzhak heeft ontmoet, een jongeman die geniet van het bruisende Berlijn, komt ook Eva wat meer uit haar schulp. Ze leert niet alleen de stad beter kennen, maar ook zichzelf. De hoofdstukken over het leven van Eva in Berlijn worden afgewisseld met stukjes over haar jeugd in Beieren. Hierdoor leer je haar goed begrijpen.
Dan komt Hitler aan de macht en is het leven zoals Eva en Itzhak dat kennen niet meer veilig. Er komen steeds meer regels, en het leven raakt steeds meer ingeperkt. Ze besluiten te vluchten en komen terecht in Zeeland, Nederland. Zal het hen lukken hier een nieuw en veilig bestaan op te bouwen?
De meeste oorlogsromans spelen zich enkel af ten tijde van de Eerste Wereldoorlog of de Tweede Wereldoorlog. ‘Vind me aan de andere kant’ is echter anders. Het verhaal start al in 1915, als Eva nog een kind is en opgroeit in Beieren. Ze koestert haar vriendschap met een buurmeisje, maar naarmate de tijd vordert wordt duidelijk dat er dingen veranderen. Het leven wordt minder onschuldig, men begint anders naar elkaar te kijken en heeft sneller een oordeel klaar dan voorheen.
Marlies Allewijn laat je de wereld om je heen vergeten tijdens het lezen van dit meer dan indrukwekkende verhaal. Je beleeft het verhaal vanuit Eva en wat is zij een solide personage. Het voelt alsof je haar hebt gekend, zo leef je met haar mee. Dit is natuurlijk tevens te danken aan de levendige schrijfstijl van Marlies Allewijn. Zij weet zo goed de locaties, de gebeutenissen, de emoties die daar bij komen kijken, weer te geven. Het is alsof je ze als lezer zelf ondervindt.
Ook de andere personages zijn doordacht. Het zijn stuk voor stuk realistische personen die geloofwaardig handelen.
‘Vind me aan de andere kant’ is een pittig boek. Ergens vanzelfsprekend zul je denken, daar het een oorlogsroman is, maar Allewijn weet de emoties van Eva, maar ook van Izthak en anderen zo levensecht te treffen, dat het je niet onberoerd kan laten. Het gevaar wat steeds dichter in hun buurt komt, het niet jezelf kunnen en mogen zijn, de kans dat je gemanipuleerd wordt, het telkens maar weer op de vlucht zijn, teleurstelling op teleurstelling en het noodgedwongen om moeten gaan met het achterlaten van anderen, hakt er in. Zo mooi ook hoe men in deze barre tijd toch nog kan genieten van hele kleine dingen, die op dat moment “de wereld” zijn, kleine momentjes van vreugde, van een beetje licht in alle, soms letterlijke, duisternis. Allewijn weet dit allemaal voortreffelijk te omschrijven.
De band tussen Eva en Izthak is prachtig om te lezen. Ze zijn zo anders, maar hebben elkaar toch ook enorm nodig. Niet voor niets zou je bijna kunnen spreken van een lijfspreuk bij Izthak wanneer hij bij tegenslag zegt, ‘Jij en ik meid, voor altijd.”
De titel van het boek en de cover zijn passend bij dit verhaal. De titel kun je op meerdere manieren uitleggen, maar welke manier je ook kiest, het klopt elke keer weer.
Dank aan Harper Collins voor het recensie-exemplaar en dat ik deel uit mocht maken van het reviewteam in ruil voor mijn eerlijke mening over het boek.
‘Vind me aan de andere kant’ verschijnt op 4 maart 2025 en ik kan alleen maar afsluiten met de woorden dat dit boek echt meer dan de moeite van het lezen waard is.
Eva wordt door haar moeder naar Berlijn gestuurd om daar de verpleegstersopleiding te gaan doen. Zij zelf zit hier totaal niet op te wachten en het komt de verstandhouding tussen moeder en dochter dan ook niet ten goede. Haar vader is vermist geraakt en over zijn lot bestaat nog altijd geen duidelijkheid. In Berlijn verblijft ze bij dokter Cohen, een vriend van haar vader.
In het begin kan Eva haar draai niet vinden in het drukke Berlijn. Het is er zo anders dan in het kleine dorpje in Beieren, waar zij vandaan komt. Maar zodra ze Itzhak heeft ontmoet, een jongeman die geniet van het bruisende Berlijn, komt ook Eva wat meer uit haar schulp. Ze leert niet alleen de stad beter kennen, maar ook zichzelf. De hoofdstukken over het leven van Eva in Berlijn worden afgewisseld met stukjes over haar jeugd in Beieren. Hierdoor leer je haar goed begrijpen.
Dan komt Hitler aan de macht en is het leven zoals Eva en Itzhak dat kennen niet meer veilig. Er komen steeds meer regels, en het leven raakt steeds meer ingeperkt. Ze besluiten te vluchten en komen terecht in Zeeland, Nederland. Zal het hen lukken hier een nieuw en veilig bestaan op te bouwen?
De meeste oorlogsromans spelen zich enkel af ten tijde van de Eerste Wereldoorlog of de Tweede Wereldoorlog. ‘Vind me aan de andere kant’ is echter anders. Het verhaal start al in 1915, als Eva nog een kind is en opgroeit in Beieren. Ze koestert haar vriendschap met een buurmeisje, maar naarmate de tijd vordert wordt duidelijk dat er dingen veranderen. Het leven wordt minder onschuldig, men begint anders naar elkaar te kijken en heeft sneller een oordeel klaar dan voorheen.
Marlies Allewijn laat je de wereld om je heen vergeten tijdens het lezen van dit meer dan indrukwekkende verhaal. Je beleeft het verhaal vanuit Eva en wat is zij een solide personage. Het voelt alsof je haar hebt gekend, zo leef je met haar mee. Dit is natuurlijk tevens te danken aan de levendige schrijfstijl van Marlies Allewijn. Zij weet zo goed de locaties, de gebeutenissen, de emoties die daar bij komen kijken, weer te geven. Het is alsof je ze als lezer zelf ondervindt.
Ook de andere personages zijn doordacht. Het zijn stuk voor stuk realistische personen die geloofwaardig handelen.
‘Vind me aan de andere kant’ is een pittig boek. Ergens vanzelfsprekend zul je denken, daar het een oorlogsroman is, maar Allewijn weet de emoties van Eva, maar ook van Izthak en anderen zo levensecht te treffen, dat het je niet onberoerd kan laten. Het gevaar wat steeds dichter in hun buurt komt, het niet jezelf kunnen en mogen zijn, de kans dat je gemanipuleerd wordt, het telkens maar weer op de vlucht zijn, teleurstelling op teleurstelling en het noodgedwongen om moeten gaan met het achterlaten van anderen, hakt er in. Zo mooi ook hoe men in deze barre tijd toch nog kan genieten van hele kleine dingen, die op dat moment “de wereld” zijn, kleine momentjes van vreugde, van een beetje licht in alle, soms letterlijke, duisternis. Allewijn weet dit allemaal voortreffelijk te omschrijven.
De band tussen Eva en Izthak is prachtig om te lezen. Ze zijn zo anders, maar hebben elkaar toch ook enorm nodig. Niet voor niets zou je bijna kunnen spreken van een lijfspreuk bij Izthak wanneer hij bij tegenslag zegt, ‘Jij en ik meid, voor altijd.”
De titel van het boek en de cover zijn passend bij dit verhaal. De titel kun je op meerdere manieren uitleggen, maar welke manier je ook kiest, het klopt elke keer weer.
Dank aan Harper Collins voor het recensie-exemplaar en dat ik deel uit mocht maken van het reviewteam in ruil voor mijn eerlijke mening over het boek.
‘Vind me aan de andere kant’ verschijnt op 4 maart 2025 en ik kan alleen maar afsluiten met de woorden dat dit boek echt meer dan de moeite van het lezen waard is.
2
Reageer op deze recensie