"Hij is een raadsel dat mij volkomen duidelijk is."

Voor ik je laat gaan is een prachtige gelaagde roman over twee mensen die elkaar door het leven zijn kwijt geraakt.

Yasmen en Josiah zijn elkaars grote liefde en samen hebben zij hun droom waargemaakt, het hebben en runnen van hun eigen restaurant. Daarnaast delen zij de zorg voor hun beide kinderen, een zoon en een dochter. Een rijk en vol leven, maar dan slaat het noodlot toe en neemt hun leven een totaal andere wending.

Een dramatische gebeurtenis kan mensen dichter bij elkaar brengen maar ze ook uit elkaar drijven en dat is wat er gebeurt tussen Yasmen en Josiah. Waar Josiah nog harder gaat werken dan hij al deed, verdrinkt Yasmen in haar verdriet en wordt depressief. Ze lijken elkaar niet meer te begrijpen en uiteindelijk geeft Yasmen aan dat ze wil scheiden.

Voor ik je laat gaan speelt zich met name af in de twee jaar na de echtscheiding. Beiden lijken weer op te krabbelen en starten voorzichtig aan met daten. Hun restaurant loopt goed en ook de verstandhouding tussen hen beiden is genormaliseerd. Maar de aantrekkingskracht tussen hen is nooit verdwenen en wordt des te duidelijker als zij geconfronteerd worden met een eventuele nieuwe partner van de ander.

Kennedy Ryan maakt zwaardere thema’s bespreekbaar in dit boek, zoals depressie, rouw en dat het niet erg is om je niet altijd oké te voelen.

“Depressie is een leugenaar. Als het je kan vertellen dat niemand van je houdt, dat je niet goed genoeg bent, dat je een last bent of, in de meest extreme gevallen, beter af zou zijn als je dood was, dan kan het je er zeer zeker van overtuigen dat je beter af bent zonder je geliefde en dat hij uiteindelijk ook beter af is zonder jou.”
(quote blz 333)

Confronterend? Ja, maar wel op een zeer respectvolle manier. Kennedy Ryan laat zien dat het oké is om ook over mentale problemen open te mogen zijn. Dat dit helaas in werkelijkheid nog lang niet altijd zo is, is jammer, maar wie weet opent dit boek ook op dat vlak meerdere ogen.

Het verhaal wordt verteld vanuit zowel het perspectief van Josiah als dat van Yasmen. Dit levert een mooi geheel op, omdat ook de beleving van wat hen beiden is overkomen nu zowel vanuit mannelijk als vrouwelijk oogpunt wordt omschreven. Ze heeft een vlotte beeldende schrijfstijl en door de wisseling in perspectief blijf je lezen.
Ryan heeft de chemie tussen Yasmen en Josiah prachtig beschreven, zowel voor als na de traumatische gebeurtenis dat alles op zjin kop zette.

“Hij is een raadsel dat mij volkomen duidelijk is.”
(quote blz. 227 en deze uitspraak van Yasmen zegt zo veel).

Wat wat mij betreft wel minder had gemogen zijn de zeer expliciete spicy gedeelten. Op zich passend in het verhaal, maar het taalgebruik had wat minder grof gemogen. Ligt dit aan de vertaling of niet? Geen idee, maar hier had ik wel wat moeite mee.

Samengevat is Voor ik je laat gaan een aanrader: een goed opgebouwd verhaal over de liefde. Hartverscheurend, ontroerend mooi en super krachtig.

Dank aan Ilona en uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor de leesclub en het recensie-exemplaar.