Lezersrecensie
Dit debuut smaakt naar meer!
Via Uitgeverij Hartklopper las ik Zilt – Anatomie van een moord, geschreven door Jules Engelbert.
Tonne Traaven, hoofdinspecteur van politie, is teruggekeerd naar zijn geboortedorp Spanjersberg. Eigenlijk had hij nog een week vrij, maar wanneer een echtpaar dood wordt aangetroffen, moet hij toch aan het werk. Hij krijgt een nieuwe partner, Fidan Keent Rippert. Sprake van rustig opstarten is dus niet aan de orde, want al snel komt er ook nog een vermissing op hun bordje terecht; dit blijkt de dochter te zijn van de buren van het vermoorde echtpaar. Is er een verband of is het enkel een noodlottig toeval?
Vlak daarna verdwijnen er ook nog twee kleine jongetjes, dus de politie heeft haar handen meer dan vol.
Traaven wordt door sommigen bewoners van het dorp herkend; hij woonde er immers totdat hij op 13-jarige leeftijd verhuisde naar de stad. Is het voor- of een nadeel dat hij bekend is in het dorp en haar bewoners?
Zilt speelt zich zowel in het heden af, waar beide rechercheurs onderzoek doen in de diverse zaken. Telkens als zij dichterbij lijken te komen, klopt het toch niet helemaal en voelt het of ze geen stap verder komen. Beider onderbuikgevoel geeft aan dat er zaken achter worden gehouden, maar waarom is niet duidelijk.
Daarnaast neemt Jules Engelbert de lezer ook mee het verleden in, waar het vermoorde echtpaar bevriend was met nog vier anderen, die ook nu nog in het heden een grote rol lijken te spelen. De lezer beschikt dan ook nog steeds over een beetje meer informatie, waar de rechercheurs nog geen weet van hebben.
Dit leest erg prettig. En mede door de beeldende stijl van Jules Engelbert zie je het verhaal zich voor je ontvouwen. Ik liep en reed echt mee met hen, want ik heb sterk de indruk dat het verhaal zich afspeelt in Santpoort, het dorpje waar ik zelf geboren ben.
Toen ik het boek van de uitgeverij ontvangen had, was ik verrast door de prachtige en uitnodigende cover: de cover maakt je oprecht nieuwsgierig naar het verhaal en is meer dan passend.. Maar toen ik het stukje over de auteur las zei ik tegen mijn man “ik ben benieuwd of ik kan achterhalen in welk dorpje in Zuid-Kennemerland het verhaal zich dan afspeelt.” Het werd mij snel duidelijk. Ik herkende erg veel locaties, waar ik zelf ooit speelde en fietste en donderjaagde. Hierdoor vond ik het boek nog leuker om te lezen.
Maar los van dit persoonlijke stukje, zit Zilt goed in elkaar. Je komt telkens iets dichterbij de ontknoping, maar het plot weet toch nog te verrassen. Hoe de menselijke geest oorzaak en gevolg aan elkaar verbindt, hoe het brein rare trucs uit kan halen en hoe onderlinge verhoudingen en aannames de boel op scherp kunnen zetten.
Dank aan Uitgeverij Hartklopper dat ik dit boek voor de blogtour mocht lezen. Ik heb er meer dan van genoten.
4,5 sterren.
Tonne Traaven, hoofdinspecteur van politie, is teruggekeerd naar zijn geboortedorp Spanjersberg. Eigenlijk had hij nog een week vrij, maar wanneer een echtpaar dood wordt aangetroffen, moet hij toch aan het werk. Hij krijgt een nieuwe partner, Fidan Keent Rippert. Sprake van rustig opstarten is dus niet aan de orde, want al snel komt er ook nog een vermissing op hun bordje terecht; dit blijkt de dochter te zijn van de buren van het vermoorde echtpaar. Is er een verband of is het enkel een noodlottig toeval?
Vlak daarna verdwijnen er ook nog twee kleine jongetjes, dus de politie heeft haar handen meer dan vol.
Traaven wordt door sommigen bewoners van het dorp herkend; hij woonde er immers totdat hij op 13-jarige leeftijd verhuisde naar de stad. Is het voor- of een nadeel dat hij bekend is in het dorp en haar bewoners?
Zilt speelt zich zowel in het heden af, waar beide rechercheurs onderzoek doen in de diverse zaken. Telkens als zij dichterbij lijken te komen, klopt het toch niet helemaal en voelt het of ze geen stap verder komen. Beider onderbuikgevoel geeft aan dat er zaken achter worden gehouden, maar waarom is niet duidelijk.
Daarnaast neemt Jules Engelbert de lezer ook mee het verleden in, waar het vermoorde echtpaar bevriend was met nog vier anderen, die ook nu nog in het heden een grote rol lijken te spelen. De lezer beschikt dan ook nog steeds over een beetje meer informatie, waar de rechercheurs nog geen weet van hebben.
Dit leest erg prettig. En mede door de beeldende stijl van Jules Engelbert zie je het verhaal zich voor je ontvouwen. Ik liep en reed echt mee met hen, want ik heb sterk de indruk dat het verhaal zich afspeelt in Santpoort, het dorpje waar ik zelf geboren ben.
Toen ik het boek van de uitgeverij ontvangen had, was ik verrast door de prachtige en uitnodigende cover: de cover maakt je oprecht nieuwsgierig naar het verhaal en is meer dan passend.. Maar toen ik het stukje over de auteur las zei ik tegen mijn man “ik ben benieuwd of ik kan achterhalen in welk dorpje in Zuid-Kennemerland het verhaal zich dan afspeelt.” Het werd mij snel duidelijk. Ik herkende erg veel locaties, waar ik zelf ooit speelde en fietste en donderjaagde. Hierdoor vond ik het boek nog leuker om te lezen.
Maar los van dit persoonlijke stukje, zit Zilt goed in elkaar. Je komt telkens iets dichterbij de ontknoping, maar het plot weet toch nog te verrassen. Hoe de menselijke geest oorzaak en gevolg aan elkaar verbindt, hoe het brein rare trucs uit kan halen en hoe onderlinge verhoudingen en aannames de boel op scherp kunnen zetten.
Dank aan Uitgeverij Hartklopper dat ik dit boek voor de blogtour mocht lezen. Ik heb er meer dan van genoten.
4,5 sterren.
3
Reageer op deze recensie