Topboek!

Het boek Schimmenspel vertelt het verhaal van de Foxes die zoals elke zomer hun kinderen naar hun oma Lucy in de Appalachen brengen. De twaalfjarige Thea en haar broertje Rem lopen altijd vrij rond in de natuur en amuseren er zich enorm tijdens de vakantie. Hun ouders vertrekken opnieuw naar huis, gelegen in een buitenwijk van Virginia. De volgende ochtend ontwaken zowel Thea als haar oma Lucy uit een verschrikkelijke nachtmerrie. Zodra ze elkaar aankijken weten ze dat er iets vreselijks is gebeurd met de ouders. Hun nachtmerrie wordt werkelijkheid, de ouders zijn vermoord. Na de vreselijke moord, blijven de kinderen bij hun oma wonen. De moordenaar van hun ouders moet de rest van zijn leven doorbrengen in een zwaarbewaakte gevangenis. Het boek vertelt het verhaal van Thea. Zo lezen we hoe ze vrienden maakt, een carrière uitbouwt en liefde vindt. De terugkomende visioenen bij Thea voelen als een vloek. Ze kan de verwrongen gedachten van de man die haar jeugd verwoestte horen en zijn slechte daden van kilometers ver zien. Hij weet dat maar al te goed – en is uit op wraak.

Dit was de tweede thriller die ik van Nora Roberts heb gelezen. De achterflap sprak me onmiddellijk aan. Ik was wel bezorgd of het gegeven van de visioenen bij Thea mij ging liggen, maar al bij al vond ik het een mooie toevoeging aan het verhaal, aangezien het niet overheersend was. Zo kwam dit voornamelijk in het eerste deel van het boek aan bod. De laatste twee onderdelen focusten zich meer op het romantisch luik in het leven van Thea.

Nora heeft me opnieuw gecharmeerd met dit boek. Ze heeft een vlotte, beeldende en gedetailleerde schrijfstijl wat me enorm aanspreekt. Ze werkt met kortere hoofdstukken, waar ik fan van ben. Je hebt ook het gevoel aanwezig te zijn bij de personages thuis. Zo kan ik me het huis van Lucy en van Thea levendig voorstellen en is het alsof ik daar op bezoek ben geweest.

De cover van het boek is mysterieus. Een dame die alleen wandelt in een bos, op zoek naar wie ze is, wat ze wil in haar leven, hoe ze moet omgaan met haar visioenen en voornamelijk het leren omgaan met het paranormaal contact dat e maakt met de dader van de moord van haar ouders. Daarnaast straalt de warme kleuren van de omslag ook romantiek uit, wat voornamelijk het tweede en derde deel symboliseert. De titel Schimmenspel wijst op de visioenen die Thea heeft en het contact dat ze op die manier heeft met de moordenaar van haar ouders. Zowel de cover als de titel vind ik goed gekozen. Top!

Het boek wordt geschreven vanuit het perspectief van de hoofdpersonages. Er zijn niet super veel personages, maar je leert hen stuk voor stuk kennen. Nora slaagt er in je mee te nemen in hun verschillende persoonlijkheden, de emoties, de onderlinge relaties en de intriges die er zijn. Als lezer begon je mee te leven met de verschillende personen. Ik heb voor elke persoon enorm veel sympathie gekregen. Voor de oma omdat ze er in geslaagd is de kinderen op te voeden, wat niet evident is, aangezien ze met een enorm verlies te maken hebben gekregen. Voor Thea, omdat ze, ondanks haar visioenen, een mooi leven probeert uit te bouwen. En voor Rem omdat hij gewoon Rem is. Sympathiek, behulpzaam, lief voor zijn oma en zus,….

De visioenen hebben me tegengehouden om 5 sterren te geven, omdat ik dit op zich een vreemd gegeven vind. Desondanks heeft Nora me meegezogen in het verhaal en had ik het moeilijk om het boek naast me neer te leggen. Daarom geef ik welverdiend 4 sterren.


Ellen
Boekencast