Lezersrecensie
Een prachtig verhaal over een vrouw die vol voor haar droom gaat
Nikola Scott is geboren en getogen in Duitsland. Ze studeerde Engels en Duits aan de universiteit voordat ze naar het buitenland verhuisde om jarenlang te werken als redacteur van misdaad- en vrouwenfictie in New-York en Londen. Nu is ze fulltime auteur en woont ze in Frankfurt met haar man en 2 zonen. De sprong naar het auteurschap werd een geweldige reis.
“Iemand die elke dag vroeg opstaat, ongeacht waar de muze zich heeft verstopt, die urenlang zit te zwoegen op plot en personages, schrijft en bewerkt en bewerkt en schrijft. Om de volgende ochtend weer opnieuw te beginnen, omdat het verhaal niet schittert. Het is een proces dat op zijn beurt doornig en verkwikkend, frustrerend en ronduit fantastisch is. En sindsdien heb ik niet meer achteromgekeken.”
Je kunt Nikola Scott onder andere kennen van Oorlogsmeisjes, De schaduw van mijn moeder en Zomer vol geheimen. Voor mij is haar laatste roman, Verborgen leven, de eerste kennismaking met deze auteur. De vertaling is van de hand van Mieke Trouw.
De cover toont een vrouw, gekleed als iemand uit de jaren 50. Ze kijkt achterom naar, wat ik vermoed, de London Bridge. Wat laat ze achter? Waar gaat ze naartoe? De titel, Verborgen leven, in blauwe letters, de auteur in roze. De tinten van de lucht boven de brug. De ondertitel roept vragen op: Hoelang kun je een geheim bewaren?
Maar misschien moet ik even beginnen bij het begin. Waarover gaat Verborgen leven?
Isobel studeert geneeskunde, ze wil chirurg worden. Hiervoor loopt ze stage in een ziekenhuis in Londen. Het is 1953, een tijd waarin een vrouwelijke dokter nog een uitzondering is. Ze moet zich voortdurend bewijzen in een door mannen gedomineerde wereld. Of dit nog niet zwaar genoeg is, torst Isobel ook nog een groot geheim met zich mee. Een geheim dat ze veilig heeft weggestopt achter een dik pantser. Ze komt tijdens haar studie echter mensen tegen die barsten veroorzaken in dat pantser. Lukt het haar om het leven uit te bouwen waar ze van droomt? Of gooit haar geheim roet in het eten en valt haar zorgvuldig opgebouwde leven als een kaartenhuisje in elkaar? Dat lees je in Verborgen leven.
Londen, een ziekenhuis, een vrouw die dokter wil worden, voor mij zijn dit de perfecte ingrediënten voor een heerlijk boek. Hopelijk stelt het niet teleur! De auteur begint dadelijk met een opmerking over de juiste aanspreekvorm van dokters/chirurgen. Historische feiten verweven in een verhaal: check!
Het boek is opgebouwd uit 41 hoofdstukken en eindigt met een historische aantekening en een dankwoord. Nikola Scott heeft het verhaal vanuit het ik-perspectief geschreven, Isobel is aan het woord. Het lettertype is vrij klein wat me soms nauwe oogjes bezorgde om het goed te kunnen lezen. Het verhaal is gedrukt op gerecycleerd papier en bij het openen van het boek kwam de heerlijke geur van een nieuw boek me tegemoet.
Het verhaal start met een flashback naar 1950, het jaar waarin het geheim van Isobel zich afspeelt. Als lezer weet je dus van in het begin wat dit geheim precies inhoudt. Een goede keuze van de auteur? Neemt dit de spanning van het verhaal niet weg? Ik kan je verzekeren dat dat absoluut niet het geval is. Doordat je het geheim kent kun je je nog veel beter inleven in Isobel haar wereld, gevoelens en gedachten. Knap gedaan van Nikola Scott! Na deze flashback keren we terug naar 1953, de periode waarin dit verhaal zich afspeelt.
Nikola Scott hanteert een heel levendige, beeldende schrijfstijl. De sfeer wordt prachtig gecreëerd, situaties en omgeving treffend weergegeven en de emoties en de personages zijn van een diepgang die zorgt dat je hen kent en niet meer wilt missen. De auteur pent prachtige zinnen neer die ik een paar keer na elkaar herlas.
“Het vrijstaande achttiende-eeuwse pand stond aan het uiteinde van een doodlopende straat en keek uit over twee keurige huizenblokken, die wel leerlingen leken die zich in rijen voor de hoofdmeester hadden opgesteld.”
“…Licht vulde dan de kamer, speelde met de tekeningen aan de muren, met de koorden vol knoopjes en glas die aan het plafond waren gedrapeerd, een regenboog van kleuren die bewoog en golfde in de bries die door de openstaande deur naar binnen waaide. Het regenbooguur, noemde mijn moeder dat, en zodra het gebeurde legden we de naaispullen neer en gingen we dansen.”
Het doorzettingsvermogen van Isobel is een bron van inspiratie, omdat ze ondanks de tegenkanting die ze krijgt toch vol voor haar droom wil gaan. Het motiveert je om je eigen leven en keuzes eens terug onder de loep te nemen. Doe ik wat ik echt wil doen, of laat ik angst om niet te slagen mijn leven regeren? De worsteling van Isobel met haar identiteit wordt met diepgang aangeraakt door de auteur. Net als de rechten van de vrouw in die tijd, door heel duidelijk het misprijzen van mannen t.o.v. vrouwen binnen een artsenstudie te schetsen. Mannenwerk versus vrouwenwerk.
Verborgen leven is een verhaal over dromen najagen, doen wat je graag doet, doorzetten. En dit alles overgoten met romantiek, droefenis, en humor. Het is een mooi verhaal waarin de geheimen van meerdere personages langzaam binnensijpelen, als vocht via de muren of het dak. Eerst wordt het niet opgemerkt, maar stilaan begin je het te ruiken, daarna te zien en tot slot wordt het onleefbaar.
Ik ga de personages missen. Ze hebben elk op hun eigen manier indruk op me gemaakt. Dat is de verdienste van een auteur die hen zo een diepgang heeft weten te geven dat ze aanvoelen als kennissen, collega’s, vrienden, familie. De historische aantekening op het einde is zeker ook de moeite om even de tijd voor te nemen.
Verborgen leven is een historisch interessant verhaal over een vrouw die dokter wil worden in een tijd dat dit nog niet evident is. En alsof dit nog niet genoeg is worstelt ze ook nog eens met een geheim en haar identiteit. Dit alles maakt van dit verhaal eentje om je helemaal in te verliezen. Daarom krijgt het van mij 4,5 regenboogkleurige sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: Roman
Uitgever: HarperCollins Holland
ISBN: 9789402716054
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 320
Uitgave: januari 2025
Met dank aan uitgeverij HarperCollins Holland voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
“Iemand die elke dag vroeg opstaat, ongeacht waar de muze zich heeft verstopt, die urenlang zit te zwoegen op plot en personages, schrijft en bewerkt en bewerkt en schrijft. Om de volgende ochtend weer opnieuw te beginnen, omdat het verhaal niet schittert. Het is een proces dat op zijn beurt doornig en verkwikkend, frustrerend en ronduit fantastisch is. En sindsdien heb ik niet meer achteromgekeken.”
Je kunt Nikola Scott onder andere kennen van Oorlogsmeisjes, De schaduw van mijn moeder en Zomer vol geheimen. Voor mij is haar laatste roman, Verborgen leven, de eerste kennismaking met deze auteur. De vertaling is van de hand van Mieke Trouw.
De cover toont een vrouw, gekleed als iemand uit de jaren 50. Ze kijkt achterom naar, wat ik vermoed, de London Bridge. Wat laat ze achter? Waar gaat ze naartoe? De titel, Verborgen leven, in blauwe letters, de auteur in roze. De tinten van de lucht boven de brug. De ondertitel roept vragen op: Hoelang kun je een geheim bewaren?
Maar misschien moet ik even beginnen bij het begin. Waarover gaat Verborgen leven?
Isobel studeert geneeskunde, ze wil chirurg worden. Hiervoor loopt ze stage in een ziekenhuis in Londen. Het is 1953, een tijd waarin een vrouwelijke dokter nog een uitzondering is. Ze moet zich voortdurend bewijzen in een door mannen gedomineerde wereld. Of dit nog niet zwaar genoeg is, torst Isobel ook nog een groot geheim met zich mee. Een geheim dat ze veilig heeft weggestopt achter een dik pantser. Ze komt tijdens haar studie echter mensen tegen die barsten veroorzaken in dat pantser. Lukt het haar om het leven uit te bouwen waar ze van droomt? Of gooit haar geheim roet in het eten en valt haar zorgvuldig opgebouwde leven als een kaartenhuisje in elkaar? Dat lees je in Verborgen leven.
Londen, een ziekenhuis, een vrouw die dokter wil worden, voor mij zijn dit de perfecte ingrediënten voor een heerlijk boek. Hopelijk stelt het niet teleur! De auteur begint dadelijk met een opmerking over de juiste aanspreekvorm van dokters/chirurgen. Historische feiten verweven in een verhaal: check!
Het boek is opgebouwd uit 41 hoofdstukken en eindigt met een historische aantekening en een dankwoord. Nikola Scott heeft het verhaal vanuit het ik-perspectief geschreven, Isobel is aan het woord. Het lettertype is vrij klein wat me soms nauwe oogjes bezorgde om het goed te kunnen lezen. Het verhaal is gedrukt op gerecycleerd papier en bij het openen van het boek kwam de heerlijke geur van een nieuw boek me tegemoet.
Het verhaal start met een flashback naar 1950, het jaar waarin het geheim van Isobel zich afspeelt. Als lezer weet je dus van in het begin wat dit geheim precies inhoudt. Een goede keuze van de auteur? Neemt dit de spanning van het verhaal niet weg? Ik kan je verzekeren dat dat absoluut niet het geval is. Doordat je het geheim kent kun je je nog veel beter inleven in Isobel haar wereld, gevoelens en gedachten. Knap gedaan van Nikola Scott! Na deze flashback keren we terug naar 1953, de periode waarin dit verhaal zich afspeelt.
Nikola Scott hanteert een heel levendige, beeldende schrijfstijl. De sfeer wordt prachtig gecreëerd, situaties en omgeving treffend weergegeven en de emoties en de personages zijn van een diepgang die zorgt dat je hen kent en niet meer wilt missen. De auteur pent prachtige zinnen neer die ik een paar keer na elkaar herlas.
“Het vrijstaande achttiende-eeuwse pand stond aan het uiteinde van een doodlopende straat en keek uit over twee keurige huizenblokken, die wel leerlingen leken die zich in rijen voor de hoofdmeester hadden opgesteld.”
“…Licht vulde dan de kamer, speelde met de tekeningen aan de muren, met de koorden vol knoopjes en glas die aan het plafond waren gedrapeerd, een regenboog van kleuren die bewoog en golfde in de bries die door de openstaande deur naar binnen waaide. Het regenbooguur, noemde mijn moeder dat, en zodra het gebeurde legden we de naaispullen neer en gingen we dansen.”
Het doorzettingsvermogen van Isobel is een bron van inspiratie, omdat ze ondanks de tegenkanting die ze krijgt toch vol voor haar droom wil gaan. Het motiveert je om je eigen leven en keuzes eens terug onder de loep te nemen. Doe ik wat ik echt wil doen, of laat ik angst om niet te slagen mijn leven regeren? De worsteling van Isobel met haar identiteit wordt met diepgang aangeraakt door de auteur. Net als de rechten van de vrouw in die tijd, door heel duidelijk het misprijzen van mannen t.o.v. vrouwen binnen een artsenstudie te schetsen. Mannenwerk versus vrouwenwerk.
Verborgen leven is een verhaal over dromen najagen, doen wat je graag doet, doorzetten. En dit alles overgoten met romantiek, droefenis, en humor. Het is een mooi verhaal waarin de geheimen van meerdere personages langzaam binnensijpelen, als vocht via de muren of het dak. Eerst wordt het niet opgemerkt, maar stilaan begin je het te ruiken, daarna te zien en tot slot wordt het onleefbaar.
Ik ga de personages missen. Ze hebben elk op hun eigen manier indruk op me gemaakt. Dat is de verdienste van een auteur die hen zo een diepgang heeft weten te geven dat ze aanvoelen als kennissen, collega’s, vrienden, familie. De historische aantekening op het einde is zeker ook de moeite om even de tijd voor te nemen.
Verborgen leven is een historisch interessant verhaal over een vrouw die dokter wil worden in een tijd dat dit nog niet evident is. En alsof dit nog niet genoeg is worstelt ze ook nog eens met een geheim en haar identiteit. Dit alles maakt van dit verhaal eentje om je helemaal in te verliezen. Daarom krijgt het van mij 4,5 regenboogkleurige sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: Roman
Uitgever: HarperCollins Holland
ISBN: 9789402716054
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 320
Uitgave: januari 2025
Met dank aan uitgeverij HarperCollins Holland voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van EllenBoekencast
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
