La bella Italia

Nadat haar grootvader overlijdt en haar moeder het huis erft aan de Ligurische kust in Italië, besluit Giulia om naar de voor haar onbekende roots terug te keren om meer over haar familie te ontdekken. Bij aankomst is ze meteen verkocht door de omgeving van het Italiaanse landschap en de mooie maar ietwat in verval aan het geraken villa.
Door de buren wordt ze echter minder enthousiast ontvangen en enkel door haar leeftijdsgenoot Marco wordt ze vriendelijk behandeld.
Na een tijdje op het landgoed verbleven te hebben rijzen er allerlei vragen: waarom is haar moeder destijds zo plots vertrokken en heeft ze alle contact met haar familie verbroken? Waarom reageren de buren zo afwijzend? En hoe zit het met haar eigen leven?

Vanaf het allereerste moment dat ik het boek begon te lezen, waande ik me in Italië. Ik kon de zon op mijn gezicht voelen, ik rook de jasmijn en andere zuiderse geuren. Kortom, ik wilde op stel en sprong in mijn auto of een vliegtuig springen en vertrekken. Het was het eerste boek dat ik van Elena Conrad gelezen heb en het is me heel goed bevallen. Ze heeft een heel beeldende schrijfstijl waar ik enorm veel van houd.

Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Giulia. Maar af en toe wisselt Elena Conrad ook naar het perspectief van andere personages en dat zorgt ervoor dat je de gedachten en beweegredenen van die personages ook iets beter kan begrijpen.

Er spelen duidelijk allerlei zaken uit het verleden. Naarmate het verhaal vordert wordt je hier meer en meer nieuwsgierig naar en wil je weten wat er werkelijk gebeurd is. Misschien dat een paar tijdsprongen in het verleden van Giulia’s moeder een beetje meer diepgang aan het verhaal had kunnen geven en je als lezer ook nog meer in het verhaal had kunnen sleuren.

Maar verder bevatte het boek alle elementen om mij te blijven boeien: een mooie omgeving die heel beeldend omschreven wordt, leuke en boeiende personages, een familiegeschiedenis die in het begin een beetje mysterieus is en natuurlijk een fijne portie romantiek.

Het was kortom een heel leuk feelgood boek en ik ben benieuwd hoe het verhaal van de jasmijnvilla verdergaat.

Ik geef het boek een welverdiende 3***