Bloedstollend

Al bij het zien van de cover wist ik dat ik deze wilde lezen. Pakkende, felle kleuren, het ogenschijnlijk eenvoudige galgje, getekend in de condens op een ruit. De titel die echoot over de pagina heen. Het ziet er dreigend uit. Dan heb je mij al gewonnen.

De tekst op de cover vertelt me dat er een hoop bloed gaat vloeien, de tekst op de achterkant bevestigt dat. Laten dat nou net mijn favoriete thrillers zijn.

Het duurde even voor ik de verbanden tussen de verschillende hoofdpersonen doorgrond had, soms laat Sam Holland je even in het ongewisse. Maar uiteindelijk zijn alle spelers uitgediept en doorgrond en kan je je focussen op de vele, vele noorden die gepleegd worden.

Jess wordt verdacht van moord op haar man. De enige die in het onschuld gelooft is Nate, voormalig rechercheur. Als de moorden elkaar daarna in hoop tempo opvolgen, racet het team tegen de klok. Vinden ze de moordenaar vóórdat hij aan zijn finalestuk begint?

Ooit heb ik in een interview gezegd dat ik mijn lijken het liefst in stukjes aan het plafond heb hangen. In dit boek kom ik volledig aan mijn trekken. Het boek staat vol met gruwelijke scènes, Sam Holland schuwt geen enkel taboe. De ontknoping is spannend, verrassend. De plotwending mind-blowing.

Ik sta te trappelen om een volgend deel te mogen lezen. Bedankt, Soraya van Harper Collins voor het leesexemplaar.