Krokodil Karel, van kwajongen tot speelkameraad

Dat kan zo niet langer. Een krokodil die niets liever doet dan plagen en kleine dieren bang maken, moet zelf maar eens voelen hoe het is om bang te zijn. Zijn vrienden, stuk voor stuk met een bult op hun kop omdat Karel hen heeft bekogeld met eikels, willen hem een lesje leren en sturen hem weg. Regelrecht naar de kamer van Lotje. Daar verschuilt hij zich onder haar bed. Een kordaat meisje als Lotje is helemaal niet bang voor de krokodil hoewel ze zich daar aanvankelijk zelf even over verbaast. Ze zet Karel binnen de kortste keren naar haar hand met het resultaat dat hij zich ontpopt als een fantastische speelkameraad.

Er ligt een krokodil onder mijn bed is een prentenboek dat heerlijk is voor kleuters om uit voorgelezen te worden als je bang bent in het donker. Bij hoeveel ouders zal deze titel bekend in de oren klinken! Er zullen echter diverse belletjes gaan rinkelen als ze het boek nu voorlezen aan hun eigen kinderen, want het verhaal is bepaald niet hetzelfde als het prentenboek uit hun jeugd. Ingrid en Dieter Schubert maakten met deze uitgave een nieuwe versie van het allereerste prentenboek, waarmee ze hun indrukwekkende carrière als illustratoren- en auteursduo meer dan dertig jaar geleden zijn gestart. Hun uitgever Lemniscaat verleende hun onlangs de titel ‘Koningspaar van het prentenboek’. Een titel waar heel veel kinderen en volwassenen het mee eens zullen zijn, niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Blijkbaar voelen veel kinderen en volwassenen zich goed bij hun vriendelijke en liefdevolle toon in woord en beeld en de meesterlijke manier waarop ze hun personages tekenen.

Hoeveel lees- en kijkplezier de eerste versie jaren geleden ook gegeven heeft, de nieuwe versie is een verhaal met flink wat meer vaart. De tekst, die aanvankelijk behoorlijk uitgebreid was voor een prentenboek, is gereduceerd tot een of twee korte en krachtige zinnetjes per illustratie. Hierdoor sluit het boek uitstekend aan bij de meer eigentijdse prentenboeken die meestal met heel wat minder omhaal naar de kern van het verhaal gaan. Een kleuter kan met deze versie het verhaal grotendeels aan de hand van de illustraties afleiden en zelf vertellen wat er gebeurt. Het effect daarvan is dat er meer gesprek en interactie zal ontstaan. Als je daarnaast de korte teksten voorleest, komt het hele verhaal vlot en pittig tot zijn recht.

Het opvoedkundige toontje blijft in deze vernieuwde versie achterwege, want het zijn nu niet de oude wijze krokodillen die Karel op het goede pad willen brengen maar juist zijn leeftijdgenoten die genoeg hebben van zijn streken en hem daarom wegsturen. Een mooie hint naar het ontwikkelen van sociale vaardigheden in een groep.

Wat verder vooral opvalt is de gewijzigde illustratietechniek. In plaats van de lichte illustraties gemaakt in kleurpotlood, zijn de illustraties nu helder en kleurrijk uitgevoerd in aquarel en inkt. Ze beslaan meestal twee pagina’s, soms staan ze los op een pagina verspreid. Er zijn weinig details en steeds is er een sobere achtergrond. Lotje is in haar rood-wit gestreepte nachtpon een echte kleuter met een wipneusje. Karel is geen tanige krokodil meer met kleine loerende oogjes maar een malse jongen die guitig rondkijkt. De mimiek en houdingen van alle personages zijn treffend, gevarieerd en uitstekend te interpreteren door kleuters. Wat in de boeken van Ingrid en Dieter Schubert nooit ontbreekt, zijn de subtiele visuele grapjes. Dat is ook nu weer het geval en maken ook dit boek weer tot een heerlijk prentenboek voor kinderen én hun meelezende ouders. Of ze nu wel of niet of maar een beetje bang zijn in het donker.

Andere topboeken van Ingrid en Dieter Schubert: Monkie; Woeste Willem; Platvoetje; Het grote boek van Beer en Egel; Gekke buren. Twee prentenboeken speciaal voor het Gemeentemuseum Den Haag en het Mauritshuis: Maurits Muis; Delfts Blauw. Een vaas voor een prinses.