Lezersrecensie
Een boek om te lezen en te herlezen.
……Een stuk hout, afkomstig van een boom in Palestina, wordt gebruikt voor de kruisiging van de profeet Jesjoea. Het hout blijkt over magische krachten te beschikken: het kan praten, en het wekt een bijzondere lust op bij wie het aanraakt. Wanneer een toneelmeester die op zoek is naar een stut voor zijn decor het hout meeneemt, is dit het begin van een spectaculaire reis.
Johan de Boose neemt, via het hout als ooggetuige, de lezer mee langs de markantste gebeurtenissen van de Europese geschiedenis. Dat het hout bij alles zo zijn bedenkingen heeft, zorgt voor een aangenaam ironische toets.
…..Deze zinnen las ik op de achterkant van het boek en de afbeelding van de olijfboomgaard naar een schilderij van Vincent van Gogh waren de aanleiding voor mij om dit boek te gaan lezen. De keuze om een stuk hout, (en niet zomaar een stuk hout !) als hoofdpersoon te nemen vond ik een originele keuze. De schrijver hanteert een vlotte schrijfstijl, waardoor ik in eerste instantie het boek te snel las. En ik merkte ook dat het zeker de moeite waard was om toch wat dieper in de hoofdstukken te duiken. Voor mij waren de hoofdstukken bijna losstaande verhalen en ik vond het prettiger ze met een kleine tussenpauze te lezen om er dan wat afstand van te kunnen nemen ter overpeinzing.
Centraal in het verhaal staat een stuk olijfhout dat op verschillende tijden een metamorfose ondergaat en dan dienst gaat doen in een nieuwe gedaante. In het oude Jeruzalem wordt de boom omgehakt en tot een kruis gemaakt waar Christus aan kwam te hangen, later schildert men in Rusland een icoon op het restant kruishout en weer verderop in de tijd gebruiken soldaten het als een schietschijf waarna de schilder Malevitsj het plankje weer met veel liefde opknapt. Zo schetst de schrijver in twaalf hoofdstukken de levensloop en de metamorfoses die het stuk hout in de loop der eeuwen ondergaat.
Het is een boek dat ogenschijnlijk heel makkelijk leest maar toch een enorme diepgang heeft. Uitermate geschikt dus om te lezen in een leesclub omdat iedereen zijn eigen kijk op het verhaal heeft. Een boek om te lezen en te blijven lezen dus.
Ik geef 4 sterren.
Johan de Boose neemt, via het hout als ooggetuige, de lezer mee langs de markantste gebeurtenissen van de Europese geschiedenis. Dat het hout bij alles zo zijn bedenkingen heeft, zorgt voor een aangenaam ironische toets.
…..Deze zinnen las ik op de achterkant van het boek en de afbeelding van de olijfboomgaard naar een schilderij van Vincent van Gogh waren de aanleiding voor mij om dit boek te gaan lezen. De keuze om een stuk hout, (en niet zomaar een stuk hout !) als hoofdpersoon te nemen vond ik een originele keuze. De schrijver hanteert een vlotte schrijfstijl, waardoor ik in eerste instantie het boek te snel las. En ik merkte ook dat het zeker de moeite waard was om toch wat dieper in de hoofdstukken te duiken. Voor mij waren de hoofdstukken bijna losstaande verhalen en ik vond het prettiger ze met een kleine tussenpauze te lezen om er dan wat afstand van te kunnen nemen ter overpeinzing.
Centraal in het verhaal staat een stuk olijfhout dat op verschillende tijden een metamorfose ondergaat en dan dienst gaat doen in een nieuwe gedaante. In het oude Jeruzalem wordt de boom omgehakt en tot een kruis gemaakt waar Christus aan kwam te hangen, later schildert men in Rusland een icoon op het restant kruishout en weer verderop in de tijd gebruiken soldaten het als een schietschijf waarna de schilder Malevitsj het plankje weer met veel liefde opknapt. Zo schetst de schrijver in twaalf hoofdstukken de levensloop en de metamorfoses die het stuk hout in de loop der eeuwen ondergaat.
Het is een boek dat ogenschijnlijk heel makkelijk leest maar toch een enorme diepgang heeft. Uitermate geschikt dus om te lezen in een leesclub omdat iedereen zijn eigen kijk op het verhaal heeft. Een boek om te lezen en te blijven lezen dus.
Ik geef 4 sterren.
2
Reageer op deze recensie