Worstelen met een verleden...
(Het was de allereerste keer dat ik een schema heb gemaakt, met namen en familiebanden, om het verhaal te kunnen volgen.)
Het wordt verteld vanuit verschillende standpunten. Het springt van de hak op de tak. Je moet er je gedachten goed bijhouden. Wie is nu precies de verteller, de ik-persoon? Maar van zodra je gewend bent aan de stijl, laat het boek je niet meer los.
En ook nà het lezen, laat het je niet meer los.
Het gaat over een oud-SS-er, die mooi tussen de mazen van het net is geglipt. En over de volgende generatie Duitsers. Vooral eigenlijk over die volgende generatie; hoe die worstelt met dat nazi-verleden.
Judejahn, de in Neurenberg bij verstek ter dood veroordeelde SS-generaal, is nog steeds dezelfde gebleven. Hij heeft nergens spijt van, … tenzij van het feit dat het werk van de Führer niet af gemaakt is. Eva, zijn vrouw, is al even erg. Zij rouwt niet om de doodgewaande Judejahn, maar om de ondergang van het Derde Rijk.
Hun zoon, Adolf (!), wil niets meer met zijn ouders te maken hebben, en volgt een opleiding tot katholieke priester. Erg gelovig is hij anders niet. Het is gewoon een vlucht uit de wereld die hij als kind heeft gekend.
Ook naar de kindertijd van Judejahn wordt af en toe gerefereerd. Hij was een onzeker kind, niet al te slim, had een sterke leidersfiguur nodig...
Citaat:
“...maar Eva bedierf alles, ze weigerde deel te nemen aan het weerzien, deel te nemen aan het uitstapje,...en zij kon het niet zeggen, kon het niet zeggen aan hen die weer de dagen plukten en er zich bij hadden neergelegd, bij de ineenstorting, bij verraad en plundering, ze kon hen niet uitleggen dat de echtvereniging van haar en Judejahn zo nauw met het Derde Rijk was verweven en zozeer alleen in dat geloof bestaan had, alleen uit die bron gevoed was dat zij nu was ontbonden, dat zij vanzelf ontbonden was toen Hitler stierf, toen het Rijk onderging en vreemde soldaten op Duitse bodem de Voorzienigheid en de helderziendheid van de Führer bespotten.”
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Lens
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
