Interessant onderwerp, maar zo slecht uitgewerkt.

Dit boek kreeg in De Standaard der Letteren 4 sterren.
Onbegrijpelijk.    Het gaat meer over het leven van de drenkeling en van de redster dan over het morele vraagstuk: "Zou jij in het water springen om iemand te redden van de verdrinkingsdood?"
Leah, een 70-jarige vrouw,  schuift op een avond met haar auto een kanaal in.
Die gebeurtenis zelf neemt weinig bladzijden in beslag.  Is zij in paniek?  Voelt zij doodsangst?
Nee.  Daar lees ik niks over.  Dan springt het verhaal naar haar jeugd.  Volstrekt oninteressant.
Een jonge vrouw, Mirjam, ziet de auto in het water wegzakken en ziet ook dat (witte) omstaanders maar staan te kijken en dat niemand in het water springt om Leah te redden.  Dus springt zij zelf maar.  Zij is sterk en kan heel goed zwemmen. Dan volgt er een groot deel over de kindertijd van Mirjam.
Leah en Mirjam worden vriendinnen voor het leven.  ...

Citaten:
"Mirjam stapte op de rand van de boot en wist snel op de kade te klauteren.  Met twee oudere broers boven zich en ook nog eentje onder haar was ze altijd een tomboy geweest, een handig, rank en jongensachtig meisje dat net als haar broers graag kattenkwaad uithaalde."   (Twee oudere broers en één jongere broer, dus.  Hoezo, boven haar en onder haar?)
en
"Stond het in de sterren geschreven?  Op een dag liet Leah het uitzoeken door een bevriend astrologie. De horoscopen van Mirjam en haarzelf bleken wonderlijk in elkaar te grijpen - Het had volgens de astrologe niet anders gekund dan dat hun wegen op een cruciaal moment zouden kruisen."
en
"Mirjam had haar verteld over Hannah Arendt, een filosofe die ze bewonderde. Hannah Arendt hechtte veel belang aan het handelen van de mens - net zoals Mirjam zelf deed." (!)
en
"Jaarlijks raakten in het waterrijke Nederland zeker 750 auto's te water, had Leah begrepen, waarbij zo'n dertig mensen om het leven kwamen, meestal omdat zij zich niet tijdig wisten te bevrijden."   (!)