Lezersrecensie
Vergeten
Dit boek kwam toevallig op mijn weg en ik vond het verrassend goed.
Drie oude mannen hebben zich teruggetrokken uit de maatschappij en leven ieder op zich diep in de Canadese bossen. Nee, dit is niet het zoveelste boek dat een “terug naar de natuur” verheerlijkt.
De mannen leven niet als primitieven. Zij worden bevoorraad door iemand uit de bewoonde wereld.
Maar ze hebben wel hun leven in eigen handen genomen en ze willen ook het moment dat ze doodgaan zelf bepalen. Daar hebben zij de middeltjes voor.
Niet dat ze meteen dood willen. Ze zijn allemaal 80+ en genieten nog van het leven. In de maatschappij zou men hen afschrijven of hen betuttelen. Hier zijn ze vrij.
Een fotografe komt op hun pad, en ook een zeer oude vrouw, die uit een gesticht is ontsnapt en die 'altijd al had geweten dat zij ooit nog een leven zou krijgen'. Naar de verdwenen vrouw wordt niet lang gezocht. Niemand trekt het zich aan als een zo oude vrouw spoorloos verdwijnt...
Het boek is knap opgebouwd. Soms richt de verteller zich rechtstreeks tot de lezer, waardoor die nog meer bij het verhaal betrokken raakt.
Een mooi einde ook.
Citaat: “Maar we moeten een intermezzo inlassen en meer over de Great Fires vertellen die het noorden van Ontario in het begin van de twintigste eeuw teisterden. En de liefde? Nog even geduld, voor de liefde is het nog te vroeg.”
Drie oude mannen hebben zich teruggetrokken uit de maatschappij en leven ieder op zich diep in de Canadese bossen. Nee, dit is niet het zoveelste boek dat een “terug naar de natuur” verheerlijkt.
De mannen leven niet als primitieven. Zij worden bevoorraad door iemand uit de bewoonde wereld.
Maar ze hebben wel hun leven in eigen handen genomen en ze willen ook het moment dat ze doodgaan zelf bepalen. Daar hebben zij de middeltjes voor.
Niet dat ze meteen dood willen. Ze zijn allemaal 80+ en genieten nog van het leven. In de maatschappij zou men hen afschrijven of hen betuttelen. Hier zijn ze vrij.
Een fotografe komt op hun pad, en ook een zeer oude vrouw, die uit een gesticht is ontsnapt en die 'altijd al had geweten dat zij ooit nog een leven zou krijgen'. Naar de verdwenen vrouw wordt niet lang gezocht. Niemand trekt het zich aan als een zo oude vrouw spoorloos verdwijnt...
Het boek is knap opgebouwd. Soms richt de verteller zich rechtstreeks tot de lezer, waardoor die nog meer bij het verhaal betrokken raakt.
Een mooi einde ook.
Citaat: “Maar we moeten een intermezzo inlassen en meer over de Great Fires vertellen die het noorden van Ontario in het begin van de twintigste eeuw teisterden. En de liefde? Nog even geduld, voor de liefde is het nog te vroeg.”
1
Reageer op deze recensie