Geen roman, maar een verhalenbundel.

Ik dacht een (weliswaar korte) roman in handen te hebben, maar het bleek een verhalenbundel, met drie verhalen. "Op het allerlaatste moment" is het eerste van de drie.
Ik was dus helemaal op het verkeerde been gezet en heb lang gedacht dat de vrouw van het tweede verhaal dezelfde was als die van het eerste verhaal, vele jaren later en inmiddels 39 jaar oud.
Dat had best gekund.
Maar de 3 verhalen staan dus los van elkaar. Alledrie zijn ze goed geschreven.
Waarom er op de achterflap en in recensies alleen over het eerste verhaal gesproken wordt? Ik weet het niet. Misschien omdat romans altijd beter verkopen dan verhalenbundels?
A propos, het tweede verhaal heet "De langzame, pijnlijke dood" en het derde heet "Antarctica".
Dat laatste vond ik het beste.