Genoeg spanning en mysterie, maar ook een dosis romantiek en feelgood

Dit is zo een boek waarin je snel wil verder lezen omdat je benieuwd bent hoe het verdergaat maar waarvan je tegelijkertijd niet wil dat het uit is net omdat het zo goed is.

Julia is een psychiater die een hoop negatieve media-aandacht kreeg nadat het heel fout liep met een patiënte van haar. Zij is afkomstig uit een klein stadje aan de rand van een groot woud maar was al jaren geleden naar de grote stad verhuisd om daar aan haar carrière te bouwen.
Haar grote zus Ellie bleef wel in hun geboorteplaats wonen en werd daar het hoofd van de plaatselijke politie.

Ellie roept de hulp in van Julia wanneer ze geconfronteerd wordt met een ingewikkelde zaak. Plots dook een klein meisje op aan de rand van het woud met een wolvenjong in haar armen. Het kind kan niet praten en lijkt helemaal verwilderd. Julia aanvaardt de uitdaging om met dit kind te werken zodat ze kunnen uitzoeken wat er met haar gebeurd is en waar ze vandaan komt.

Dit boek verscheen eerder al onder de titel Alice, het wolvenmeisje en werd nu heruitgegeven onder deze nieuwe titel Als de wolven huilen.

Kristin Hannah is een voormalige advocate. Ze is een heel bekende auteur die al heel wat goed verkopende boeken op haar naam heeft en al meerdere prijzen won. Ze woont afwisselend in het noordwesten van Amerika en op Hawaii.

Als de wolven huilen werpt de interessante piste op of het inderdaad kan dat kinderen opgroeien in het wild, bij dieren, en welke gevolgen dat heeft voor hun ontwikkeling.
Het toont ook hoe complex en belangrijk alle fases in de ontwikkeling van een kind zijn. Julia heeft grote moeite om Alice, zoals ze het meisje is gaan noemen, te leren praten en te leren wat regels en normen zijn.
In het boek volgen we ook wat nevenverhaallijnen, vooral ook het romantische leven, of het gebrek daaraan, van de twee zussen. Het blijkt ook dat zij allebei een totaal ander beeld hebben van hun jeugd en hun ouders, iets wat zich ook doortrekt naar hun volwassen leven. En dit toont nog maar eens hoe belangrijk het is dat ze er voor zorgen dat Alice haar plaats als kind in deze wereld vindt.

Enig minpuntje aan het boek is dat er nogal in clichés gedacht wordt over mensen met autisme, dat ze geen oogcontact zouden maken en geen empathie hebben of gevoelens zouden begrijpen. Dit zijn ideeën die al lang achterhaald zijn en waarvan het jammer is dat ze in het boek wel nog worden geopperd.

Maar verder kon het boek me vanaf het begin bekoren. Er was de nodige dosis spanning en mysterie, maar ook de nodige dosis romantiek en interessante dorpsfiguren.