Fan!

De vrouw in de kelder. Door: Emy Koopman.

Koopman deed het weer: een boek schrijven dat onder je huid kruipt. Met Tekenen van het universum wist ze me enorm hard te raken. Ik was (ben) zo een grote fan van dat boek dat een nieuwe roman alleen maar kon tegenvallen, vreesde ik. Dat deed De vrouw in de kelder niet, integendeel. Ik ben nu een nog grotere Emy fan.

De vrouw in de kelder gaat, zoals de titel aangeeft, over een vrouw die zich een half jaar terugtrekt in een kelder. Als de wereld niet wil stilstaan dan trek je je maar even terug uit de wereld; dat idee. Heel aanlokkelijk.

Hoewel het ganse verhaal zich afspeelt onder de grond is het boek niet donker, wel intens en heel gedetailleerd. Daar is Koopman goed in: zelfs het kleinste detail geeft zij kleur door haar intense blik en poëtische pen.

De illustraties van Moniek van de Pas geven het geheel nog meer diepgang, voegen iets extra toe aan het verhaal. Ze zijn ook een bewijs van de kunstenaarsziel die in Emy Koopman huist. Ik hou ervan om in haar universums te verdwijnen. Fan!