Veel meer.

In mijn voetsporen. Door: Sarah Meuleman.

Toen Sarah me een berichtje stuurde met de vraag of ik haar boek wou lezen vond ik het een beetje raar; dat ik dat nog niet had gelezen bedoel ik. Want wow, het is echt een boek voor mij! Het gaat over wandelen, in Engeland, is geschreven door een boeiende vrouw én is non-fictie. Echt mijn ding. Bedankt Sarah!

20 jaar geleden wandelde Sarah Meuleman de Coast to Coast-route (van West- naar Oost-Engeland, ter hoogte van het Lake District) met haar toenmalige vriend. Nu doet ze de wandeling opnieuw, samen met haar huidige vriend én haar dagboek van toen.

Als verslag van een geweldige, uitdagende, vermoeiende wandeltocht (die ik nu ook wil maken) is dit boek zeer geslaagd. Je vindt per dag een kaart met de te lopen route, de natuur wordt prachtig beschreven, zelfs de lunchpakketten en krakkemikkige bedden klinken charmant door Meulemans pen.

Maar daarnaast valt er nog zo veel meer te lezen: over de Sarah toen en de versie van nu, de verschillen en de overeenkomsten. Waarom ze 20 jaar geleden de tocht wou maken en haar redenen van nu. Ik stelde me zo een wandeling altijd voor als een tocht waarbij je op zoek gaat naar jezelf, maar door het lezen van In mijn voetsporen leerde ik dat het misschien wel meer gaat over loslaten dan over vinden. Boeiend en confronterend om te lezen.

Meuleman laat je meekijken in haar kaarten, dagboek, tekensokken, afritsbroek, hoofd, hart en ziel. Ze wandelt, schrijft, onderzoekt, praat, bedenkt zich, herdenkt, raakt vast (letterlijk en figuurlijk), komt los, laat los. En dat allemaal met het prachtige Britse landschap op de achtergrond: mooi, boeiend en goestinggevend. Ik hou van schrijvers die durven: in het leven en op papier. Sarah durft, geniet ervan!