Wow, hoera, joehoe,...
Wow, hoera, joehoe, joepie: een nieuwe Alice Oseman. Altijd een feestje! Hoewel dit technisch gezien niet echt een nieuw boek is. Oseman schreef het in 2012 en heeft het nu herschreven zodat het nog iets beter in de Heartstopper-chronologie past én omdat ze/hen het ook iets minder triggerend wou maken.
Solitaire speelt zich af tijdens het vierde deel van de Heartstopper serie en bevat ook veel Nick en Charlie; hoera! Maar het is een heel ander soort boek: veel donkerder, rauwer en volledig geschreven in plaats van getekend. Oseman bewees trouwens met eerder verschenen novelles al dat ze/hen ook dat geweldig goed kan.
Solitaire is echt verbluffend. Het vertelt het verhaal van Tori, Charlie’s grote zus, die het niet makkelijk heeft op school. Thuis trouwens ook niet. Ze leest geen romans omdat ze ziek wordt van alle valse (in haar ogen) romantiek, films die over de liefde gaan bant ze ook. Praten met mensen, sociaal doen, goed slapen, huiswerk maken,… Vroeger lukte dat haar en nu niet meer.
Tori bekijkt het leven door een gitzwarte bril en wij kijken mee door haar ogen. Dat zou, door de pen van een andere schrijver, een hels boek kunnen opleveren maar Oseman slaagt er op de één of andere manier toch in om er genoeg zuurstof in te houden. Het verbluffende is dat dit boek geschreven is door iemand die ongeveer even oud is als de hoofdpersonages. De nabijheid qua leeftijd maakt het waarachtiger en echter, de personages zijn super geloofwaardig, de dialogen lijken uit het leven gegrepen. En toch slaagt Oseman er in om iedereen ook van bovenaf, vanop een passende afstand te bekijken, het grotere plaatje te zien. Ze/hen is én jong én oud tegelijk. Knap!
Ik hou van alles uit het Oseman universum, ik vind het ook fijn dat de verschillende boeken door de personages met elkaar verbonden zijn. En gelukkig gebeurt dit op een spontane en geen geforceerde manier. Alles dat Oseman aanraakt verandert in goud, verkoopt als zoete broodjes. Dat komt niet omdat het een hype is, dat komt omdat het ook echt goud is.
Ik hou van Tori, van Michael met zijn 2 verschillende ogen, van Charlie (en Nick) en Ollie, en zelfs van Becky. Het meest van al hou ik, natuurlijk, van Alice Oseman zelf. Ik kijk smachtend uit naar nieuw werk van haar/hun, en ik ben 44. Mijn 14-jarige ik had dit zo verschrikkelijk graag gelezen.
Solitaire is super spannend, donker, ontroerend, pijnlijk, verslavend en hoopgevend. Dit is misschien wel haar/hun beste werk. Al denk ik dat eerlijk gezegd wel vaker als ik iets van Oseman lees.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Van Haute
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
