Lezersrecensie
Bitterzoete overwinning
In Zoete overwinning van Jorinde Molenaar gaat het over de lotgevallen van drie hechte vriendinnen in Zaandam aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Vooral de familie van Noor staat centraal in het verhaal. Zij bezit een chocoladefabriek, waarbij broer Pieter wordt klaargestoomd voor het overnemen van het directeurschap.
In het eerste deel van het boek maken we kennis met de families en vrienden. Elke keer is een kort hoofdstuk vanuit het perspectief van een van de personages geschreven. Hierdoor ontstaat een volledig beeld van de relaties en de achterliggende gezinnen.
De rivier de Zaan speelt een grote rol, vooral in de winterse taferelen die worden geschetst met schaatsen op de ijsbaan. Een mooi kijkje wordt gegeven in een tijdperk dat al lang voorbij is, enigszins geschreven in die ouderwetse stijl van de jaren 50, maar hier en daar ook wel wat truttig en belerend.
Ongeveer halverwege het boek wordt dezelfde dag vijf keer herhaald, elke keer vanuit een ander personage. Je voelt dat er een ommekeer aan zit te komen. Helaas was vijf keer herhaling net iets te veel.
Het vreselijke ongeluk en de impact op de personages is daarna echter heel mooi en ingetogen geschreven. De rauwe emoties zorgen dat je echt meeleeft.
Hoe het in de jaren daarna gaat, wordt met sprongen in de tijd fraai weergegeven. Hoe het familiebedrijf vanuit het dieptepunt toch weer opgebouwd wordt en de invloed die dat heeft op de hele gemeenschap. Hoe de drie vriendinnen ieder uitvliegen en hun eigen weg vinden. Het geeft een realistisch beeld van de tijd en je kunt je goed voorstellen dat een dergelijke historie op waarheid berust.
Het boek is het eerste deel van een trilogie. Ik vraag me erg af of we personages als hoofdpersonen gaan terugzien in de volgende delen, want de verhalen lijken redelijk "af". Hoewel, het einde van het boek laat wel degelijk eindjes open. Ik ben wel benieuwd naar het vervolg.
In het eerste deel van het boek maken we kennis met de families en vrienden. Elke keer is een kort hoofdstuk vanuit het perspectief van een van de personages geschreven. Hierdoor ontstaat een volledig beeld van de relaties en de achterliggende gezinnen.
De rivier de Zaan speelt een grote rol, vooral in de winterse taferelen die worden geschetst met schaatsen op de ijsbaan. Een mooi kijkje wordt gegeven in een tijdperk dat al lang voorbij is, enigszins geschreven in die ouderwetse stijl van de jaren 50, maar hier en daar ook wel wat truttig en belerend.
Ongeveer halverwege het boek wordt dezelfde dag vijf keer herhaald, elke keer vanuit een ander personage. Je voelt dat er een ommekeer aan zit te komen. Helaas was vijf keer herhaling net iets te veel.
Het vreselijke ongeluk en de impact op de personages is daarna echter heel mooi en ingetogen geschreven. De rauwe emoties zorgen dat je echt meeleeft.
Hoe het in de jaren daarna gaat, wordt met sprongen in de tijd fraai weergegeven. Hoe het familiebedrijf vanuit het dieptepunt toch weer opgebouwd wordt en de invloed die dat heeft op de hele gemeenschap. Hoe de drie vriendinnen ieder uitvliegen en hun eigen weg vinden. Het geeft een realistisch beeld van de tijd en je kunt je goed voorstellen dat een dergelijke historie op waarheid berust.
Het boek is het eerste deel van een trilogie. Ik vraag me erg af of we personages als hoofdpersonen gaan terugzien in de volgende delen, want de verhalen lijken redelijk "af". Hoewel, het einde van het boek laat wel degelijk eindjes open. Ik ben wel benieuwd naar het vervolg.
1
Reageer op deze recensie