Lezersrecensie
Nadagen, hoe pak je het leven weer op?
Het in Frankrijk met de Grand Prix RTL-Lire bekroonde boek ‘Nadagen’ van Claire Deya speelt zich af aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in Zuid-Frankrijk. Het is haar debuut en is gebaseerd op ware gebeurtenissen. In de nadagen van de oorlog, eind april 1945 is Zuid-Frankrijk al bevrijd, maar Duitsland heeft nog niet gecapituleerd. Duitse krijgsgevangenen zitten in kampen en kunnen alleen maar hopen dat ze snel terug kunnen keren naar Duitsland. De Franse stranden liggen bezaaid met miljoenen mijnen. Om deze op te ruimen, worden er ploegen samen gesteld die bestaan uit Franse vrijwilligers en een aantal Duitse krijgsgevangenen die gedwongen worden om te helpen met het opruimen van de mijnen. Daarvoor krijgen zij extra voedselbonnen. De Franse dokter Vincent, die gevangen gezeten heeft in Duitsland, is op zoek naar zijn geliefde Ariane en meldt zich aan bij de mijnenruimploeg van Fabien. Vincent hoopt via de krijgsgevangenen meer informatie over haar verdwijning te krijgen. Fabien, die zijn geliefde Odette is verloren, heeft niks meer te verliezen en leidt het groepje mijnenopruimers. Hij komt al snel tot de conclusie dat samenwerken met de voormalige vijand de beste oplossing is, want onder de Duitsers is veel kennis over de verschillende mijnen. Als de Joodse Saskia terugkomt uit Birkenau, krijgt ze te horen dat ze haar mond moet houden. Ze komt erachter dat haar ouderlijk huis door vreemden wordt bewoond. Ze zet alles op alles om te weten te komen wie haar familie heeft verraden en om het huis terug te krijgen.
Naast het mijnen ruimen gaat ‘Nadagen’ ook over weer vertrouwen krijgen. Vertrouwen krijgen in mensen die eerst je aartsvijand waren, maar die aan de ‘verkeerde’ kant terecht gekomen zijn, omdat ze toevallig in het land woonden, dat de oorlog is begonnen. Vertrouwen in je medemensen terugkrijgen, nadat je alles en iedereen verloren bent, omdat je toevallig tot de bevolkingsgroep behoorde die het grootste slachtoffer van deze oorlog is geworden. Vertrouwen krijgen dat alles ooit weer beter wordt en je je weer durft open te stellen voor vriendschap en liefde.
‘Nadagen’ is een bijzonder boek. Het behandelt een onderwerp, het mijnenruimen, waar ik nog niet over had gelezen. Het verhaal leest vlot, met soms erg poëtische zinnen, die in contrast staan met het onderwerp. Het laat zien dat het einde van een oorlog een verwarrende tijd is. Want hoe pak je het leven weer op?
Naast het mijnen ruimen gaat ‘Nadagen’ ook over weer vertrouwen krijgen. Vertrouwen krijgen in mensen die eerst je aartsvijand waren, maar die aan de ‘verkeerde’ kant terecht gekomen zijn, omdat ze toevallig in het land woonden, dat de oorlog is begonnen. Vertrouwen in je medemensen terugkrijgen, nadat je alles en iedereen verloren bent, omdat je toevallig tot de bevolkingsgroep behoorde die het grootste slachtoffer van deze oorlog is geworden. Vertrouwen krijgen dat alles ooit weer beter wordt en je je weer durft open te stellen voor vriendschap en liefde.
‘Nadagen’ is een bijzonder boek. Het behandelt een onderwerp, het mijnenruimen, waar ik nog niet over had gelezen. Het verhaal leest vlot, met soms erg poëtische zinnen, die in contrast staan met het onderwerp. Het laat zien dat het einde van een oorlog een verwarrende tijd is. Want hoe pak je het leven weer op?
2
Reageer op deze recensie