Lezersrecensie
Ook vrouwen kunnen helden zijn
Een boek van een Amerikaanse bestseller auteur is niet wat ik gewoonlijk lees. Voor dit boek maakte ik graag een uitzondering omdat het een historische roman betreft. Af en toe iets lezen wat buiten je comfortzone valt kan geen kwaad.
Het onderwerp "vergeten vrouwen" nl. vrouwelijke verpleegkundigen die naar de oorlog in Vietnam trokken om de veelal zeer jonge soldaten te verplegen of zelfs hun levens te redden is niet alledaags.
"Er zijn geen vrouwen in Vietnam" is een stelling die velen geloofden. Maar toch...... .
We volgen het verhaal van Frankie. Ze komt uit een traditioneel rijk Amerikaans gezin. Met trots ziet ze haar broer vertrekken naar de Vietnamoorlog, de traditie volgend van familieleden die als helden terugkwamen uit de Eerste - en Tweede Wereldoorlog. Maar Finley keert niet terug. Letterlijk niet. Hij sneuvelt in Vietnam zonder dat er iets van hem terugkomt naar zijn familie. Geen lichaam, geen persoonlijke bezittingen, geen verhaal noch uitleg. Het maakt een bijzondere indruk op de nog zeer jonge Frances.
Ze besluit een opleiding verpleegkunde te gaan volgen. Ze gaat aan de slag als nachtverpleegkundige maar voelt zich nutteloos steeds denkend aan haar broer.
De herinnering komt terug aan het afscheidsfeest van haar broer toen hij naar de oorlog trok. Daar ontmoette ze zijn vriend Reye. De woorden van hem "Vrouwen kunnen ook helden zijn blijven nazinderen. Ze trekt zelf naar de oorlog als verpleegkundige en moet er in zeer moeilijke, gruwelijke en uitputtende omstandigheden werken. Ze kan voor veel jonge (stervende) soldaten een verschil maken. Ze is steeds nabij.
Zelf pas 21 jaar zijnde maakt ze een persoonlijke ontwikkeling door daar in Vietnam, van meisje wordt ze vrouw. Ze wordt voor het eerst verliefd, ........ .
Na twee jaar keert ze terug naar huis. Op veel begrip van de Amerikaanse bevolking zelfs van haar ouders moet ze niet rekenen, nachtmerries spelen haar parten. Opnieuw moet ze een strijd voeren.
Dit boek is een eerbetoon al de vrouwen die dienden in de Oorlog in Vietnam.
Graag gelezen !
Het onderwerp "vergeten vrouwen" nl. vrouwelijke verpleegkundigen die naar de oorlog in Vietnam trokken om de veelal zeer jonge soldaten te verplegen of zelfs hun levens te redden is niet alledaags.
"Er zijn geen vrouwen in Vietnam" is een stelling die velen geloofden. Maar toch...... .
We volgen het verhaal van Frankie. Ze komt uit een traditioneel rijk Amerikaans gezin. Met trots ziet ze haar broer vertrekken naar de Vietnamoorlog, de traditie volgend van familieleden die als helden terugkwamen uit de Eerste - en Tweede Wereldoorlog. Maar Finley keert niet terug. Letterlijk niet. Hij sneuvelt in Vietnam zonder dat er iets van hem terugkomt naar zijn familie. Geen lichaam, geen persoonlijke bezittingen, geen verhaal noch uitleg. Het maakt een bijzondere indruk op de nog zeer jonge Frances.
Ze besluit een opleiding verpleegkunde te gaan volgen. Ze gaat aan de slag als nachtverpleegkundige maar voelt zich nutteloos steeds denkend aan haar broer.
De herinnering komt terug aan het afscheidsfeest van haar broer toen hij naar de oorlog trok. Daar ontmoette ze zijn vriend Reye. De woorden van hem "Vrouwen kunnen ook helden zijn blijven nazinderen. Ze trekt zelf naar de oorlog als verpleegkundige en moet er in zeer moeilijke, gruwelijke en uitputtende omstandigheden werken. Ze kan voor veel jonge (stervende) soldaten een verschil maken. Ze is steeds nabij.
Zelf pas 21 jaar zijnde maakt ze een persoonlijke ontwikkeling door daar in Vietnam, van meisje wordt ze vrouw. Ze wordt voor het eerst verliefd, ........ .
Na twee jaar keert ze terug naar huis. Op veel begrip van de Amerikaanse bevolking zelfs van haar ouders moet ze niet rekenen, nachtmerries spelen haar parten. Opnieuw moet ze een strijd voeren.
Dit boek is een eerbetoon al de vrouwen die dienden in de Oorlog in Vietnam.
Graag gelezen !
1
Reageer op deze recensie
