Lezersrecensie
Dansen met Murakami
Met Dans dans dans heb ik weer een Murakami van mijn nog-te-lezenlijst afgestreept. Dans dans dans is het derde/vierde deel van de Rat-serie. Eerder las ik hiervan al Luister naar de wind en Flipperen in 1973. De jacht op het verloren schaap heb ik vooralsnog aan me voorbij laten gaan, maar ik denk niet dat dat van groot effect is op Dans dans dans.
Dit boek is wederom een typisch boek van Murakami. De naamloze hoofdpersoon komt verschillende figuren tegen op weg naar zichzelf. Zo ontmoet hij de 13-jarige, beeldschone Yuki, dochter van een gevallen auteur (gekscherend Hiraku Makimura genoemd) en een afwezige moeder die tevens een wereldberoemde fotografe is. In een hotel in Sapporo ontmoet de hoofdpersoon De Schaapman, een bizar figuur dat niet te duiden valt. Hier komt dan ook gelijk een beetje magisch realisme omhoog. Dan krijgt hij door een samenloop van omstandigheden (als je die zo mag noemen) weer contact met een oud klasgenoot. Gotanda is van populaire tiener uitgegroeid tot een beroemd acteur - hij speelt echter alleen maar in slechte films. De personages in dit boek hebben allemaal iets met elkaar gemeen en helpen de hoofdpersoon op hun eigen wijze, maar je weet niet precies hoe de vork precies in de steel zit. Eigenlijk weet je de helft van de tijd niet waar dit boek naartoe gaat, maar juist dat maakt dit boek interessant. De schrijfstijl van Murakami is magisch. Hoewel er niet veel gebeurd en er weinig vaart in de verhaallijn zit, is Dans dans dans tóch een meeslepend verhaal.
Dit slot van de Rat-serie krijgt 3,5 sterren. Ik heb veel betere boeken van hem gelezen, maar ik heb geen moment getwijfeld aan dit boek. Het heeft in principe alles wat je van Haruki Murakami verwacht: mysterie, gekke personages en veel eten, muziek en drank.
Dit boek is niet aan te raden voor beginnende lezers van Murakami, daarvoor zou ik echt doorverwijzen naar De opwingvogelkronieken, Norwegian Wood of een verhalenbundel.
Dit boek is wederom een typisch boek van Murakami. De naamloze hoofdpersoon komt verschillende figuren tegen op weg naar zichzelf. Zo ontmoet hij de 13-jarige, beeldschone Yuki, dochter van een gevallen auteur (gekscherend Hiraku Makimura genoemd) en een afwezige moeder die tevens een wereldberoemde fotografe is. In een hotel in Sapporo ontmoet de hoofdpersoon De Schaapman, een bizar figuur dat niet te duiden valt. Hier komt dan ook gelijk een beetje magisch realisme omhoog. Dan krijgt hij door een samenloop van omstandigheden (als je die zo mag noemen) weer contact met een oud klasgenoot. Gotanda is van populaire tiener uitgegroeid tot een beroemd acteur - hij speelt echter alleen maar in slechte films. De personages in dit boek hebben allemaal iets met elkaar gemeen en helpen de hoofdpersoon op hun eigen wijze, maar je weet niet precies hoe de vork precies in de steel zit. Eigenlijk weet je de helft van de tijd niet waar dit boek naartoe gaat, maar juist dat maakt dit boek interessant. De schrijfstijl van Murakami is magisch. Hoewel er niet veel gebeurd en er weinig vaart in de verhaallijn zit, is Dans dans dans tóch een meeslepend verhaal.
Dit slot van de Rat-serie krijgt 3,5 sterren. Ik heb veel betere boeken van hem gelezen, maar ik heb geen moment getwijfeld aan dit boek. Het heeft in principe alles wat je van Haruki Murakami verwacht: mysterie, gekke personages en veel eten, muziek en drank.
Dit boek is niet aan te raden voor beginnende lezers van Murakami, daarvoor zou ik echt doorverwijzen naar De opwingvogelkronieken, Norwegian Wood of een verhalenbundel.
1
1
Reageer op deze recensie