Lezersrecensie
Mooi kijkje achter de schermen
Marcel van de Ven ken ik voornamelijk vanwege zijn medewerking aan 112 vandaag. Bij het vinden van zijn boek had ik meteen interesse. Wie was of is deze stoer ogende wetsdienaar?
De titel van het boek : ” de Kooi”, verwijst naar een streng, beveiligd en vooral geheim hoofdkwartier van een speciaal opgezet team voor de zware misdaad. Het boek dateert uit 2020.
In De Kooi vertelt undercoveragent Marcel van de Ven zijn verhaal. In 2003 zette de Nederlandse politie een eenheid op die zo geheim was dat zelfs binnen het korps bijna niemand ervan wist.
We lezen allereerst hoe Van de Ven en zijn collega’s klaar gestoomd worden voor het werk. Bij het lezen er van zou je al uitgeput raken. Wat een dril programma! Bijna onmenselijk zou ik het willen noemen. Maar goed het werk wat deze mannen en vrouwen doen is ook bijna onmenselijk. Na het lezen er van besef je dat dit werk zeker niet voor iedereen is weggelegd.
In het boek neemt Van de Ven ons mee naar zijn jaren bij DSRT, een speciale eenheid binnen het politiekorps, die veel voorbereidend werk doen vaak zonder dat hun collega’s daar weet van hebben. Het gaat in het boek dan ook voor namelijk over afluisterapparatuur etc. plaatsen, vaak in verschillende undercover ” rollen” . Het betreft hier pure werkzaamheden, werkzaamheden waar je als normale burger totaal niet bij stil staat.
Het boek vervolgd met de activiteiten van Marcel en zijn team. Verschillende acties met maar 1 doel : de onderwereld een slag toebrengen en de wereld wat veiliger maken. Deze acties klinken in het boek veelal hetzelfde, waardoor je het gevoel hebt van veel herhaling. Ondanks dat krijg je als lezer een goed beeld voorgeschoteld over wat het met Marcel en zijn team doet. Zowel op het werk als in hu privéleven… Je kunt best wel stellen dat het altijd maar op scherp staan en niemand deelgenoot van je werk te kunnen maken, een ander mens van je maakt. Namelijk gehard en bijna afgestompt, gevoelloos….. Geen wonder dat je na een aantal jaren vol aangestaan te hebben, het eigenlijk niet meer trekt en aan wat anders toe bent. Meer rust in je leven.
Samengevat : De auteur geeft een mooie inkijk in het leven van een DSRT agent, natuurlijk krijg je niet de volledige ins en outs van de activiteiten die beschreven worden. Marcel va de Ven geeft een goed, open en eerlijk beeld over wat het met hem als persoon heeft gedaan. Voor wie interesse heeft in politiewerk etc is het boek zeker het lezen waard.
De titel van het boek : ” de Kooi”, verwijst naar een streng, beveiligd en vooral geheim hoofdkwartier van een speciaal opgezet team voor de zware misdaad. Het boek dateert uit 2020.
In De Kooi vertelt undercoveragent Marcel van de Ven zijn verhaal. In 2003 zette de Nederlandse politie een eenheid op die zo geheim was dat zelfs binnen het korps bijna niemand ervan wist.
We lezen allereerst hoe Van de Ven en zijn collega’s klaar gestoomd worden voor het werk. Bij het lezen er van zou je al uitgeput raken. Wat een dril programma! Bijna onmenselijk zou ik het willen noemen. Maar goed het werk wat deze mannen en vrouwen doen is ook bijna onmenselijk. Na het lezen er van besef je dat dit werk zeker niet voor iedereen is weggelegd.
In het boek neemt Van de Ven ons mee naar zijn jaren bij DSRT, een speciale eenheid binnen het politiekorps, die veel voorbereidend werk doen vaak zonder dat hun collega’s daar weet van hebben. Het gaat in het boek dan ook voor namelijk over afluisterapparatuur etc. plaatsen, vaak in verschillende undercover ” rollen” . Het betreft hier pure werkzaamheden, werkzaamheden waar je als normale burger totaal niet bij stil staat.
Het boek vervolgd met de activiteiten van Marcel en zijn team. Verschillende acties met maar 1 doel : de onderwereld een slag toebrengen en de wereld wat veiliger maken. Deze acties klinken in het boek veelal hetzelfde, waardoor je het gevoel hebt van veel herhaling. Ondanks dat krijg je als lezer een goed beeld voorgeschoteld over wat het met Marcel en zijn team doet. Zowel op het werk als in hu privéleven… Je kunt best wel stellen dat het altijd maar op scherp staan en niemand deelgenoot van je werk te kunnen maken, een ander mens van je maakt. Namelijk gehard en bijna afgestompt, gevoelloos….. Geen wonder dat je na een aantal jaren vol aangestaan te hebben, het eigenlijk niet meer trekt en aan wat anders toe bent. Meer rust in je leven.
Samengevat : De auteur geeft een mooie inkijk in het leven van een DSRT agent, natuurlijk krijg je niet de volledige ins en outs van de activiteiten die beschreven worden. Marcel va de Ven geeft een goed, open en eerlijk beeld over wat het met hem als persoon heeft gedaan. Voor wie interesse heeft in politiewerk etc is het boek zeker het lezen waard.
1
Reageer op deze recensie