Het verhaal kruipt onder je huid

Als lid van het promoteam had ik de eer om “Voor wie ik ga (Bram & Xeno #1)” van Anne May als een van de eersten te lezen. En wat ben ik blij dat ik dit mocht doen.

“Voor wie ik ga” begint met een proloog, waarvan het belang pas aan het einde van deel 1 duidelijk wordt. De hoofdpersonages in het verhaal zijn Bram en Xeno. Bram, een Franse docent in opleiding, loopt stage op zijn oude middelbare school, waar hij Xeno ontmoet, een van de leerlingen. Vanaf het begin hangt er een voelbare spanning tussen hen, die duidelijk in het verhaal naar voren komt.

Anne schuwt niet om lastige thema’s in het verhaal op te nemen. Zo heeft Xeno een moeilijke jeugd als oudste in het gezin. Hij draagt veel verantwoordelijkheid voor de zorg van zijn jongere broer en zusje, wat hem dwingt om bepaalde keuzes te maken. Daarnaast worstelt hij met zijn identiteit, en de gevoelens die hij voor Bram ontwikkelt, maken hem alleen maar meer in de war.

Ook Bram is zoekende in zijn leven. Hij woont bij zijn opa en zijn jeugd was ook niet standaard. Hij worstelt eveneens enorm met zijn gevoelens, maar als docent kan hij hier natuurlijk niets mee doen. Of toch wel?

Anne May heeft met “Voor wie ik ga (Bram & Xeno #1)” een verhaal geschreven dat echt onder je huid kruipt. Ze weet met de complexe thema’s die ze aansnijdt precies de juiste snaar te raken. Je wilt blijven lezen en snel verder met deel 2.