vaag en ongeloofwaardig, dit boek

Dit boek wilde ik lezen als laatste deel van de serie en als laatst te lezen boek van Karin Slaughter. Om deze serie af te maken.
Ik vond haar boeken zeker niet weinig spannend, tot nu toe ook niet slecht geschreven, maar de gruwelijkheden, gewelddadigheden en vernederingen veel te breed uitgesponnen. Alsof daar iets aan te genieten valt.
Maar dan: ik was verbaasd over de traagheid waarin in dit boek het verhaal op gang komt. Bovendien kan ik niet zeggen dat de spanning voortdurend wordt vastgehouden. Te veel beschrijvingen van, naar mijn smaak, niet ter zake doende zaken, en ook veel te veel oninteressante details. De volgorde in de verschillende lijnen vond ik verwarrend. Het verhaal over Sara's rechtszaak leek er onnodig bijgehaald en de rest vond ik als geheel nogal ongeloofwaardig. In sommige gesprekken lijkt de schrijfster een beroep te willen doen op onze intelligentie. Nou, ik geef het toe: ik ben er vast te dom voor. Want na een paar keer overlezen kon ik alsnog niet doordringen tot wat nu precies bedoeld werd. Al deed dat eigenlijk niets af aan de rest van het verhaal, bleek mij. Er zijn dan ook nogal wat losse eindjes. En aan het eind van het boek wordt een naam opgevoerd van iemand die blijkbaar een sleutelfiguur moest zijn, maar wiens naam ik nog niet eerder tegengekomen was en die ook verder geen dienst meer doet. Ik ben niet van de feelgood boeken, maar ik vond het eind van dit boek helemaal geen cliffhanger. Ik vond het een makkelijke manier om de lezer te shockeren en met vragen achter te laten. Eén ster voor de moeite van het duidelijk maken dat hiermee deze serie blijkbaar beëindigd is.